Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Yüreğimde açmıştın bir gül misali,
Şimdi kokuna hasret bıraktın beni.
Sormadın sevdiğinin nasıldır hali;
Bir gün sende solarsın unutma sakın.

Birer birer tükettin umutlarımı,

Duydum bir soysuza gelin olmuşsun,
O güzel gözlere el ettin beni,
Lale sümbül gibi sen de solmuşsun;
Söylesene ne tez unuttun beni.

Mehtaplı bir gece nişan takmışlar,

Uçurdum gönlümü selvi dalına,
İn dedim inmiyor indirirmisin.
Düşdü yine bir sevdanın peşine;
Dön dedim dönmüyor dödürürmüsün.

Sardı yüreğimi senli bir neşe,

Sevdiğim bu ellerde kalmayacaksın,
Hayattan nasibin almayacaksın,
Sen beni bırakıp gidiyorsun ya;
Sana olan hislerimi anlayamazsın.

Türlü dertler başında bilemiyorsun,

Yeter artık hasretine yandığım,
Ya sen gel bu ile ya beni çağır.
Sevdasından divaneye döndüğüm;
Ya sen gel bu ile ya beni çağır.

Sensizlik ateşi sinemi yakar,

Hüsranla bitmesin sana meyilim,
Ya resmini gönder ya da kendin gel .
Seni seviyorum düşman değilim;
Ya resmini gönder ya da kendin gel

Arzularım seni çoktan görmedim,

Çölde yağmura hasret biri gibiyim,
Yanıp tutuşurum sen olmayınca.
Aşkın büyüledi deli gibiyim;
Divane gezerim sen olmayınca.

Bir ümit verdin ki kaşın gözünle,

Sana veda etmem, edemem ki ben,
Gidenler geriye gelmiyor gülüm.
Yüreğimde açan sevda çiçeği;
Asırlar geçse de solmuyor gülüm.

Kader yazımızı yazmış olsa da,

Hâlâ bir baharsın canım cananım,
Tek bir yaprağına tutunamadım.
Unutuldum sanma gönlü sevdalım;
Bir seni ve seni unutamadım.

Kahrediyor ceylan gibi bakışın,

Virüs diye bir dert sardi dünya ya,
Hem denize girdi hem de deryaya,
Ecnebiler elin açtı Mevla'ya,
Mevlâm sonumuzu hayır eğmeye.

Çin'den çıktı hemen sokağa daldı,