Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Defter diye açtım ilk sayfasını,
Seni yazdım yüreğimin başına.
Bir dilek diledim Kelâmullahtan;
Bak seni çıkardı benim karşıma.

Kader mi talih mi bilemedim ki,

Kara bağrım oldu gönül defterim,
Seni yazdım, seni çizdim, ağladım.
Esti yüreğime sevda yelleri;
Seni yazdım, seni çizdim, ağladım.

Kimileri şaştı kara bahtıma,

Dört yanımı cehenneme çevirdin,
Beni benden aldın sen Karaören.
Çilesi çekilmez türlü dert verdin;
Gül bağımı yoldun sen Karaören.

Attın yüreğime kızgınca közü,

Kırk yıl geçti sökemedim kalbimden,
Bahar senle gelir, kış senle gelir.
Bir sevda ki silemedim gönlümden;
Rüya senle gelir, düş senle gelir.

Hatırası vardır bende her yılın,

Şu üç günlük ömür geçip giderken,
Onlar ne söyledi sen ne söyledin?
Benimle ilgili sohbet ederken;
Onlar ne söyledi sen ne söyledin?

Nasıl kelimeler döndü dilinde?

Ben ne desem senin kara bahtına,
Sevdanın zehrini içen sen oldun.
Varamadın geleceğin farkına;
Kırmızı gül gibi açan sen oldun.

Bir zaman gönlüne gönül bul dedim,

Acı biraz gözyaşıma,
Gül gibi çık gel karşıma,
Yaşayamam bir başıma,
Sen olmadan, sen olmadan.

Yüreğimin acısı dinmek bilmiyordu ya,
Benim çileli bahtım gülmek bilmiyordu ya,
Sana olan hasretim ölmek bilmiyordu ya,
Ölürüm demiştim ya sen ölmeye değmezsin.

Gözlerine bakarak vurulmuştum kalbine,

Sensiz hiç olmuyor senli olmuyor,
Ben seni defterden hâlâ silmedim.
Hasrete yandırdın çilem dolmuyor;
Ben seni defterden hâlâ silmedim.

Hani paylaşırdık dertlerimizi,

Gülüm, yokluğuna alışamadım,
Düşündükçe seni kahroluyorum.
Sevdam ile bir kez buluşamadım;
Düşündükçe seni kahroluyorum.

Biliyorsun kaç yıl geçti aradan,