Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Kim demiş uğruna şiir yazılmaz,
Aynaya bakıp da gördün mü seni.
Kim demiş anlına buse konulmaz;
Derya ya açılıp gördün mü seni.

Gönül diyarından gelir geçersin,

Dua ettim peşinden, sağlıkla git gel diye,
Göklere uçuyordun,sevinmiştin ne diye,
Hoş geldin sefa geldin, hani bana hediye,
Özlediğin İstanbul, yerinde duruyor mu.

Kimi Çorum’ a gitti, kimisi İstanbul’ a,

Kader diye bastım seni bağrıma,
Şimdi gidiyorsun git güle güle.
Ne çileler çektim senin uğruna;
Şimdi gidiyorsun git güle güle.

Sana olan aşkım söylemedim mi,

Gülüm gül kopardı benden,
Gitti daha gelmez geri.
Ölüme razıyım dünden;
Gitti daha gelmez geri.

İşte kaderim bu benim,

Duman indi yüce dağın başına,
Gitti gelmez nazlı yarden haber yok.
Felek ecelimi koydu karşıma;
Gitti gelmez nazlı yarden haber yok.

Yar gideli hayli bir zaman oldu,

Yolumun üstüne düştün de gülüm,
Hasreti gönlüme bırakıp gittin.
Ömür törpüsünden geçtin de gülüm;
Siyah saçlarını taratıp gittin.

Seni çok severim, severim amma,

Nerde idin gonca gülün harmanı,
Seni göremedim içim yanıyor.
Burdan geçti güzellerin kervanı;
Seni göremedim içim yanıyor.

Hasretine yandım yandım eridim,

Gönlümün kapısına geldin bir kere,
Girmeden içeri gittin sevdiğim.
Ah edüp başımı vurdum yerlere;
Sen beni çar naçar ettin sevdiğim.

Geri dönüp bir bak, bak şu halime,

Divane gönlüme bir haber gelmiş,
Muhabbet bağında gezme demişler.
Şu kara bağrıma olanlar olmuş;
Hayal alemini bozma demişler.

Gönül bizim gönül,bağ da bizim bağ,

Yâr gönül borcunu öderim dedi,
Kırk yıl geçti hâlâ alacaklıyım.
Borç yerine türlü türlü dert verdi;
Kırk yıl geçti hâlâ alacaklıyım.

Karalıymış bahtım, yüzüm gülmüyor,