Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

GİDİYORSUN


Zaman doldu gidiyorsun,
Beni sensiz koymayasın.
Seni seven divanenin;

Kendi kaderimi kendi sırtıma,
Yükledim de gidiyorum menzile.
Gönül otağımda koptu fırtına;
Akladım da gidiyorum menzile.

Hayal alemimi, bildiklerimi,

Sevdim de o kara, kara gözünü,
Sense beni divaneye döndürdün.
Baş üstünde tutdum her bir sözünü;
Gönlümde Yaşayan seni öldürdün.

Yıllar oldu muhabbetin özledim,

Gönül yaralandı dostun elinde,
Merhemini sende aradı bu gün .
Yürek paralardı kendi halinde ;
Merhemini sende aradı bu gün.

Sinemin üstümde kaynadı kazan,

Gitmen mi gerekti bak gittin işte ,
Yolun açık olsun güle güle git.
Kırk yıllık maziyi terkettin işte;
Yolun açık olsun güle güle git.

Belki bana kırgın, kırgınsın belki,

Gülmeyen bir bahtın var imiş meğer,
Sisilenip duran gözünden belli.
Sevda yakmış seni kora döndürmüş;
Ateşler püsküren sözünden belli.

Gelecekte neler var, düşün bir öyle yaşa,
Moralini bozup ta baltayı vurma taşa,
Kaderinde var ise olmadık gelir başa,
Üzülme yavrum benim, güneş bir gün doğacak.

Bahar ile beraber güllerin de açacak,

Bu gün seni çok bekledim,
Gönül sayfanı yokladım,
İsmini hep sayıkladım,
Hadi koş gel diye diye.

Sakın uzak durma benden,

Bakarsın gün gelir hesaplaşırız,
Dilerim sen haklı çıkarsın gülüm.
Ve bir gün gelirde vedalaşırız;
Başın öne eğer bakarsın gülüm.

Ta başından hatırlarım geçmişi,

Öl desen ölecek vaziyetteyim,
Hâlâ görmezmisin be ceylan gözlüm.
Sol desen solacak, ömrüm, herşeyim;
Hâlâ görmezmisin be ceylan gözlüm.

Gülen yüzün cana hayat verir de,