Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Bir vefasiz yaralarım azdırdı,
Acımadı dağı taşı gezdirdi,
Şaka değil onca şiir yazdırdı,
Ne o döndü, ne ben ona dön dedim.

Kaçar gibi gurbet ile gitti de,

Ne kadar güzelsin huri’den âlâ,
Gül cemalin seyre doyamıyorum.
Sekişin ahu ya benzer pekâlâ;
Ruhun incitmeye kıyamıyorum.

Kadere eğmişsin mağrur başını,

Huzur yok bu elin havalisinde,
Ne gülünü sevdim, ne çiçeğini.
Büyük benlik vardır ahalisinde;
Ne bağını sevdim ne bahçesini.

Her gün başka bir şey kucaklar seni,

Bahara benzersin güllü çiçeklim,
Karadır gözlerin, yanağı renklim,
Gül yüzü gülistan hayır dileklim,
Adını andıkça içim acıyor.

Gönül istiyor ki elini tutmak,

Çağla gözlerini deli gönlüme,
Bakarken görürsem içim yanıyor.
Sevdanı işledim kalan ömrüme,
Çıkarken görürsem içim yanıyor.

Hep sen varsın gülüm rüyalarımda,

Bırakıp gidersen yıkılır dünyam,
Senin dostluğuna ihtiyacım var.
Kor olur sinemde yaşayan sevdan;
Senin dostluğuna ihtiyacım var

Gidip de gelmezsen yüreğim yanar,

İki gönül bir araya gelirse,
Kış tükenir, bahar gelir, yaz olur.
Dostum benliğini yüksek görürse;
Arkadaşlık duman olur toz olur.

Can yoldaşım diye sarıl boynuma,

Sevgilim seninle düştük bir yola,
Yıllarca yürüdük hem de kol kola,
Gelmedi gönlüme zerrece hile,
Helâl et hakkını, beni ben ettin,
Beni şu âlemde bahtiyar ettin.

Sevdanın uğruna yandı yüreğim,
Gözüme bakmadın helâl olsun be.
Çar naçar kaldım bak hem biçareyim;
Sözüme bakmadın helâl olsun be.

Vardım mekanına ziyaret ettim,

Samimi dostlarım el olup gitti,
Gözlerimin yaşı sel olup gitti,
Sarardı yapraklar lâl olup gitti,
Ahbap bulamadım hele bir zaman.

Çekilmez çilenin düştüm yoluna,