Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

İlk baharım yazım kış oldu benim,
Dertlerim bir idi beş oldu benim,
Kurduğum hayaller düş oldu benim,
Düşlerime bari gir canım canım.

Ta ezelden sevdim o hoş cemalin,

Yaşım ilerledi, ağardı saçım,
Daha seni arar şu deli gönlüm.
Bu yüzden her zaman ağrıdı başım;
Daha seni sorur şu deli gönlüm.

Kaç yıl oldu hesabını unuttum,

Küçücük dünyamın büyük sultanı,
Çok özledim seni, nerelerdesin.
Yaralı kalbimin canı cananı;
Çok özledim seni, nerelerdesin.

Aşkın yüreğimde tuttu mekanı,

Yüreğime attığın kör düğümü,
Çözülmüyor çözemedim sevdiğim.
Senelerdir sana olan sevdamı,
Yazılmıyor yazamadım sevdiğim.

Özlemişim ipek ipek saçını,

Yetmedi mi felek senden çektiğim,
Yine elden ele savurdun beni.
Bir göl oldu gözlerimden döktüğüm;
Ecel ateşinde kavurdun beni.

Kendi alemimde yaşar dururken,

Dilime dolandı, adın soyadın,
Beni sensiz koma, be nazlı gülüm.
Seviyorum seni, ölürcesine;
Sende seviyorum, de nazlı gülüm.

Sevda yaktı beni, savurdu göğe,

Hani söz verdin de, gelecektin ya?
Yufka yüreğini verecektin ya,
Halımı hatrımı soracaktın ya,
Nerde kaldın deli divane yârim?

Unuttun mu yoksa geçmişi dünü?

Gün gelir de sevdiğimi görürsem,
Bi tanem yuvana dön diyeceğim.
Unutalım artık olup biteni;
Maziyi toprağa göm diyeceğim.

Görür görmez tutacağım elini,

Birer birer rüya oldu geçmişim,
Unutup gittiler dost bildiklerim.
Sevda tarlasından sevgi biçmişim;
Unutup gittiler dost bildiklerim.

Ben dostu bilirdim canımdan âlâ,

Dost dost diye tuttum dostun elinden,
Dostum dört bir yana savurdu beni.
Anmazım diye kendi dilinden;
Bir söz söyledi de devirdi beni.

Ne hata etimde ne suç işledim,