Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Rüzgarı Bindirdim Taşın Sırtına,
Biraz yol gidince oldu fırtına,
Beslendi büyüdü döndü hortuma,
Aldı sevdalımı, aldı götürdü.

Dağların ardından aşdı da geldi,

Düşse idim kahve gözün içine,
Dolansaydım ipek ipek saçına,
Şu yanan yüreğin söyle suçu ne,
Ayrılamam seviyorum bi tanem.

Sevdamı hep yüreğinde aradım,

Yine bahar geldi güllü çiçekli,
Lalesi sümbülü açtı ha açtı.
Sinem yaralıdır, başım çok dertli,
İşte dert kervanım geçti ha geçti.

Izdırap yükünü aldım arkama,

Bakışına kurban olduğum güzel,
Gözlerin öldürdü yâr beni beni.
Yanağında güller gördüğüm güzel;
Sözlerin öldürdü yâr beni beni.

Goncadır zülüfün kalemdir kaşın,

Şu benim yaralı kara bağrıma,
Sen gittin gideli bak neler oldu.
Gözlerimin yaşı dinmek bilmiyor;
Virandır bağbanım güllerim soldu.

Seni bekliyorum gelecek diye,

Sanki yaşayan bir ölü gibiyim,
Bana geldiğin gün doğum günümdür.
Kaderine küsmüş deli gibiyim;
Benim olduğun gün doğum günümdür.

Hayat çemberini tararda gönlüm,

Kaşların eğilmiş dilin de hırçın,
Nedir bu ruhalin bana mı küstün,
Aynaya bakmazsın kendin görmezsin,
Damarında akan kana mı küstün.

Unutmuş gibisin eski mazini,

Bağbanda açılan gül gülü değil,
Seherde şakıyan bülbülü değil,
Bahçenizde açan sümbülü değil,
Bana sen gereksin seni isterim seni.

Yıllardır çekerim bunca çileyi,

Seni sevmek öyle dert sevmemek başka bir dert,
Sevdamı yüreğine işlememe yardım et,
Varlığın benim için eşi bulunmaz servet,
Ya sev beni ben gibi ya da şu anda terk et.ş

Öyle sev ki yürekten hep seveyim özünü,

Şimdi bir anan var derdine yanan,
Gelecek kasımı bekle be yavrum.
Çok özledi seni biricik baban;
Gelecek kasımı bekle be yavrum.

Annenin boynu da bükük durmasın,