Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Bir gün gelecek ki devran dönecek,
Dileğin olacak, yüzün gülecek,
Mutluluk seninle birlik olacak,
Yeter ki ümitle bekle o günü.

Beklide hediyen mutluluk olur,

Baharın figanı çöktü başıma,
Ayrılık derdidir, çıktı karşıma,
Belki de yazarlar mezar taşıma,
Cananın sevdiği geldi mi diye.

Kalbimin yarası derindir derin,

Has bahçede gonca güller açarken,
Beni bana düşman ettin sevdiğim.
Kendi alemimde yaşar dururken;
Doğduğuma pişman ettin sevdiğim.

İlk baharda elime gül kondurdun,

Gönül pınarımın mor menekşesi,
Beni benden aldın yamandır halım.
Sevdalı gönlümün gülü neşesi;
Seni benden aldın yamandır halım.

Aylardır hasretim sohbetine ben,

Çektiğim çileler yetmez mi gayri,
Yıllardır sılamdan kalmışım ayrı,
Pembedir yanağı yufkadır bağrı,
Beni de götürün yarime doğru.

Çektiğim çileler yetti canıma,

Senin için yanıp duran yüreğim,
Yalnız kendi değil beni de yakar.
Seni sevmek idi bir tek dileğim;
Yalnız kendi değil beni de yakar.

Ne yapsam neylesem çilem dolmuyor,

Esti gönül fırtınası, savurdu her tarafı,
Kapıldın yellere sen, seni kaybettin seni.
Bir şeyin kıymetini, bilir onun sarrafı;
Kıymetim bilmedin sen, beni kaybettin beni.

Göçtü bizim kervanımız eşeknen deveyinen,

Deli gönül neler açtın başıma,
Kara sevda gitti mi ki hoşuna,
Bir Leyla dır girip durur düşüme,
Ben Leyla’mın gülüşünü sevmişim,

Gece gündüz hayalini kurduğum,

Ey sevdiğim sarı saçlım bi tanem,
Dertlerin çekeme ben olmayınca.
Kahve gözlüm, dudu dillim, biganem;
Göz kırpıp bakama ben olmayınca.

Ömrün uzun olsun, bir asır yaşa,

Ben sana sevdalı sen ise yorgun,
Sen hayata küsmüş ben sana vurgun,
Ben aşkına esir sen bana kırgın,
Sen dünya güzeli ben sana sürgün.

Ben kader mahkûmu sense gardiyan,