Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Ne kaşına hasret ne de gönlüne,
Ne kalbine talip ne de ömrüne,
Ne goncana düşkün ne de gülüne,
Hâlâ seni arar divane gönül.

Her gün beraberiz yanımdasın da,

Hayat zehirini kustu üstüme,
Ağlattı sızlattı aktı gözyaşım.
El eğledi beni nice dostuma;
Bir kerecik olsun gülmedi başım.

Hayallerim vardı gelecek için,

Hayat bizi bak ne hale getirdi,
Kendi verdi, kendi aldı götürdü,
Eğdi büktü, ömrümüzü bitirdi,
Sen neğlersin ben neğleyim hayrolsun.

İnce ince bir tesbihe dizdi bak,

Bir vefasiz yaralarım azdırdı,
Acımadı dağı taşı gezdirdi,
Şaka değil onca şiir yazdırdı,
Ne o döndü, ne ben ona dön dedim.

Kaçar gibi gurbet ile gitti de,

Sen bana geç kaldın ben sana erken,
Çoğu yârsiz kaldı aşkla giderken,
Sevip sevilelim, gülelim derken,
Kış tükendi, bahar gitti, yaz bitti.

Geçmişe imrenip gelecek yaptık,

Mutluluk istersen sen bu hayattan,
Bırak geçmişini sil at kalbinden.
Bu zamanda hürmet bekleme aşktan;
Bırak geçmişini sil at kalbinden.

Sevenlerin yüzü hiç bir gün gülmez,

Kaderimdi sanki ceylan bakışın,
Mest ederdi, yüreğime akışın,
Hani dans ederdi kirpiğin kaşın,
Seni bulduğum gün, seni kaybettim.

Yolumun üstüne çıkmıştın hani,

Yaa, işte böyledir, dünyanın hali,
Şeytanın işi o, ezeli beri,
Sanırsın esiyor seherin yeli,
Fırtınalar sonra, kopar mı kopar.

Önce dost görünür, herkesten âla,

Sen çok zor bir bilmecesin,
Çözebilmek elde değil.
Acımasızın birisin;
Sevebilmek elde değil.

O kapkara gözlerini,

Aşk elinden düştüm gurbet illere,
Akar göz yaşlarım sel eğler beni.
Yaralı bağrımla düştüm dillere;
Kalbimin ateşi del eğler beni.

Sevda pınarının suyundan içsem,