Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Gönül fırçasını aldım elime,
Bir seni boyadım bir de kendimi.
Dertlidir sazımın vurdum teline;
Bir seni dinledim bir de kendimi.

Her türlü acıyı gördüm dünyamda,

Her sabah seyrederim, güneşin çıkışına,
Saçlarında bin bir türlü, güllerin açışına,
Hayran oldum sevdiğim, endamlı bakışına,
Gülüm, dalım, çiçeğim, canım sevdiğim benim.

Her derdime koşardın, öyle severdim seni,

Kaç sefer solacaktım, kaç gülün yaprağında,
Kaç sefer sevecektim, sevdamın baharında,
Kaç sefer ölecektim, kaç yurdun toprağında,
Güller eksem yoluna, gelirmisin sevdiğim.

Kaç sefer sordum seni, sabahın seherinden,

Kalbimdeki yaranın ilacı sende,
Beklemekten tükendim, hayır yok bende,
Gel bana sevdiğim güzel bir günde,
Dertlerime derman oluver yeter.

Acı çeker yürek bağrım yaralı,

Bir seher vaktinde kapını çalsam,
Kara gözlerine misafir olsam,
Yatıp dizlerine rüyaya dalsam,
Ninni söylermisin, bana gül yüzlüm.

Çıksam dergâhına tutsam elini,

Gül yüzüne kurban olduğum güzel,
Gönül pencereni açasım gelir.
Gözlerinden akan sevda selini;
Damla damla bölüp içesim gelir.

O dertli başını sineme koyup,

Esmer bir kuş kondu gönül bahçeme,
Ben derim dur işte,o der gideyim.
Öyle bir sevdaya düştüm ki yine;
Ben derim sev işte,o der gideyim.

Gel derim tutayım parmaklarından,

Yüreğimi sevdalara salıp da,
Çağla gözlerini götürme benden.
Olur, olmaz bahaneler bulup da;
Çağla gözlerini götürme benden.

Senin olsun ceylan gibi bakışın,

Güller gülistanın elinde değil,
Güller son hasretin yolunda değil,
Güller şahmeran’ın kolunda değil,
Gül kendi yaprağı, dalında güzel.

Gül gülistan kızdan feyiz alamaz,

Seherde dostun bağına,
Gel dediler gelemedim.
Senelerdir gam çekerim;
Gül dediler gülemedim.

Ara sıra düşer yolun,