Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Seninle yaşamak ne kadar güzel,
Gözlerin âleme hayat veriyor.
Göremediğim gün düşlerime gel;
Sözlerin âleme hayat veriyor.

Girmek isterim de rüyalarına,

Sana sen diyorum alınıyorsun,
Bilmem nasıl yazsam senin türkünü.
Sen benim gönlümü tanımıyorsun;
Bilmem nasıl yazsam senin türkünü.

Sen benim bacımsın, öyle bilirim,

Olsa idim eğer senin yaşlarda,
Babam sizin eve gelirdi bir gün.
Ya bir bahar günü ya ayazlarda:
Anam seni bana alırdı bir gün.

Ceylan bakışları sevdiğim için,

Gidip de hatırım sormazsan eğer,
Yanar kül olurum senin yüzünden.
Perişan halimi görmezsen eğer;
Garip kul olurum senin yüzünden.

Özlerim de zeytin zeytin gözünü,

Baharı yaşamadım, yazda çok çabuk geçti,
Muradım alamadım, hepsi senin yüzünden.
Bülbüller ötüşmüyor, turnalar yüksek uçtu;
Sevdamı bilemedim, hepsi senin yüzünden.

Çileler arkadaşım, gözlerim hep ağlıyor,

Gelir diye bekliyorum yolunu,
Bak göresim geldi gonca gülünü,
Göster de göreyim serçe dilini,
Özledim sevdiğim, seni özledim.

Hasretine yanar yanar ağlarım,

Bendeki çileyi sen çeksen eğer,
Küçülür, ufalır, erir gidersin.
Bendeki hasreti bir bilsen eğer;
Gençliğin, ardından sürür gidersin.

Hayat beni yakıp, kora döndürdü,

Ya ben genç olsaydım ya da sen yaşlı,
Aynı otobüste karşılaşsaydık.
Sen hırçın bir güzel ben ağır başlı;
Oturup biz bize gönül alsaydık.

Rüyamda görseydim sarı saçları,

Seni görmeden edemem bilmiyormusun,
Sana aşığım esmerim görmüyormusun ,
Bundan böyle yoksa beni sevmiyormusum ,
Senelerdir yol bekledim niye gelmedim.

Sana bir yurt vermiştim, gönlünce eğlen diye,
Ara sıra uğrayıp, kalbimde dinlen diye,
Kayboldun gittin hani, bilemedim ne diye,
İşte yanık yüreğim, senin en son eserin.

Sana seni anlattım, sesimi duymadın ki,