Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Tavana yazdım da hasretlerimi,
Her gece yatarken okuyum diye.
Resmini de çizdim tüm dertlerimin;
Her sabah kalkarken bakıyım diye.

Gerçekleri doldurmuşum torbama,

Gülüm gül bağını terketti gitti,
Gittiği mekânda gülermi bilmem.
Figan eder bülbül, eridi bitti;
İlgisiz kalır da solar mı bilmem.

Ah çekerim, dertlerimi diyemem,

Kadir bilmez sevdalımın yurduna,
Bahar mı gelecek, güz mü gelecek.
Uçup gitti Kaf dağının ardına;
Hiç mi dönmeyecek, tez mi gelecek.

Kararmış yüreği hâldan bilmez ki,

Ticaretin tarlasından geçerken,
Önce vicdanını tartanlardan ol.
Zengin olup havalarda uçarken;
Garibin haline bakanlardan ol.

Açarken bahçende varlık çiçeğin,

Bir güzel gördüm ki serviye benzer,
Birazcık kafayı tırlattım dedi.
Dilinden bal damlar, salınıp gezer;
Sevdayı serimden fırlattım dedi.

Ahudur gözleri elma yanağı,

Seni bir gün görmezsem hastalanırım,
İkinci gün görmezsem verem olurum,
Üçüncü gün görmezsem düşer ölürüm,
Dördüncü gün toprağa ver beni yârim.

Beşinci gün görmezsem güllerim solar,

Sevda çöllerinde aradım seni,
Gönülden gönüle taradım seni,
Ellere vermişler muradım seni,
Ağlaya ağlaya takat mı kaldı.

Duydum bir deliye nişan etmişsin,

Çağla gözlerine gözüm düşdü de,
Yaş değdi sineme yüreğim yanar.
Pembe yanağından gönlüm geçti de;
Taş değdi sineme yüreğim yanar.

Adını andıkça dolar gözlerim,

Taş düştü başıma, gözüm açıldı
Seninle beraber olamayız biz.
Yüreğim acıyor, hasret saçıldı.;
Seninle beraber olamayız biz.

Doğmuyor güneşim, gönlüm şaşırdı,

Ümitlerim düştü suya,
Yüzme bilmez dibe vurdu.
Hayallerim yol bilemez;
Kim ne için ne buyurdu.

Sevdam sevdiğini arar,