Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Köşeler senin artık, kurulmak için,
Yukarıdan bakıp, çöpünü attığın,
Alttakileri parmakla oynattığın,
Çıkarlarına çıkar katmak için.

Ah canım muhabbet neredesin?

Sonsözün söylenen manası başka,
Önceki şiirin sözleri belli,
İftira su-i zan zulumdür aşka,
Güzele hayranlık bizde de belli.

Baharla birlikte olanlar;
Yemyeşil zamanını yaşarken,
Mavi deryalar ile kolkola..
Zamana dizilmiş tesbih taneleri gibi..
Kainatın nağmeleri devam ederken..
Paslı veya berrak gönüllere hitap ediliyordu.

Usta riyakar, aşıkmış acep niçin?
Aslı tasannu, söylenen şiir için.

Olmaz desekte şiire böyle şair
Dürüst değil ki şiirler; söz ve sair,

Biraz uzanıp bakayım dedim,
Mâlî hülyâya dalayım dedim,
Hayâlimden az sorayım dedim,
“Dünyada huzur, olmaz” dediler.

Hem de düşteyken gelenler oldu,

Ref’ine çalıştım, hüznün ve derdin,
Yorulmuş bir hale, giriftarım ben,
Bana sen bu derdi; hak ettin derdin,
Yeter ki sen söyle, taraftarım ben.

İsyanım olmadı, benimdi bu dert,

Çaresiz kalışın ağrısı tutmuş,
Ölümün yolları, açılmış sana,
Birisi birinin elini tutmuş,
İntikam yemini içilmiş sana.

Tek suçun, bir mü’min olmakmış senin,

Yüreğim mecalsiz kalmış da olsa
Maksada ermeyi isterim elbet
Bedenim kendini salmış da olsa
Doruğa varmayı isterim elbet.

Ne olur mâniler çekilin yoldan

Saç sakal karışmış üstte pos bıyık,
Güneşi döndürmüş, peşpeşe dağda,
Bir tavşan uykusu gözleri kıyık,
Numara verilir her leşe dağda.

Bir kere sürülmüş tüfeye kurşun,

Dertlerin önüne tebessüm dizdim,
Yine de üstünden aşıp gittiler,
Acıdan diyarı dolandım gezdim,
Bendeki bu derdi; silip geçtiler.

Neler gördüm neler, yavrusu ölen,