Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Koşuyorduk mâziden, istikbâl tepesine,
Dalâlet fırkasının, üstünden atlardık biz,
Bir adım geri çıkıp, sıçrayıp âtisine,
Biraz uyanık idik, uykuyu anlardık biz.

Sonra birden ne oldu, atlarken düşüverdik,

Hürriyet pınarı kesilmez asla
Yeter ki kaynayan yeri bulunsun
Dayarsan dudağın doyulmaz asla
İçecek olana duru bulunsun

Zindan-ı esaret varsa kaderde

Henüz olgunlaşmamış, buruk tadın
Çocuksu hatıraları;
Her aklıma gelişinde burnumu sızlatır.
Muhabbet ve sadaket fedailerinin,
Yalın ayak ocak başlarının içinde..
Dibi kara tencerelerin,”kendisini güldüren”

Mahkûm dur lezzetler, zindanlarıma,
Cezbeyle incizâb, halvet ederiz.
İki göz kapandı düşmanlarıma,
Cennette kevserle iftar ederiz.

Karanlık dünyama, nurdan avazım,

Önümdeki eski günler,
Yarınlar olarak duruyordu,
Boş vagonlar gibi sıra-sıra..
Bugün demek için;
Sabırsızca beklediğim
Ve hatta iple çektiğim,

Bu dünyanın üç yüzü var;
Biri mezra, biri ayna,
Bir de bunun bet yüzü var;
Çekip gider fani yana..

Mezra olan bir yüzünde;

Dünyayı doldurdu bir cansız nefes,
Her taraf harabe gönüller yıkık,
Virane mekanlar bülbüle kafes,
Gülleri olmayan bahçeler yıkık.

Sanma ki sadece, acılar bizde,

Dünyaya bak dünyaya, neye döndü şu dünya,
İnsan girdi içine, sanki bâki han yaptı,
Böbürlendi, kasıldı, makam, para şu ün ya,
Yedi içti,mal kaptı, murdar kabı can yaptı.

İpek için bir böcek, tırtıl oldu değişti,

Hey âşık efendi; rastladın mı hiç?
Bir kalpsiz bulmuşsan haber ver bana,
Gerçekten samimi, olur mu sevinç?
Hayatta görmüşsen, haber ver bana.

Bakma sen, millete, eğlenir durur,

Yirmi üç doğumluydu, o gün genç bir gelin’di,
İthal olan çeyizle, buralara gelindi,
Didişmenin sebebi, tecrübeyle bilindi,
Bir küpe olsun diye, kulak böyle delindi.

Her şeyi, para sandın, terbiyen de silindi,