Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Hey âşık efendi; rastladın mı hiç?
Bir kalpsiz bulmuşsan haber ver bana,
Gerçekten samimi, olur mu sevinç?
Hayatta görmüşsen, haber ver bana.

Bakma sen, millete, eğlenir durur,

Yirmi üç doğumluydu, o gün genç bir gelin’di,
İthal olan çeyizle, buralara gelindi,
Didişmenin sebebi, tecrübeyle bilindi,
Bir küpe olsun diye, kulak böyle delindi.

Her şeyi, para sandın, terbiyen de silindi,

Alevler düşse de, sinemiz yanmaz,
Köz olmuştur, zaten, şartlarla gönül,
Yeryüzü kansa da, mezarlar kanmaz,
Paylaş muhabbeti, fertlerle gönül.

Azgınlar; görerek, ders alsın senden,

Acz ve fakr denilen bir kuvvet vardır,
Kudreti zaafa, muhafız yapar,
Anadan yavruya bir kale vardır;
Vererek canını cana can katar.

Zaafı kullanıp edersek niyaz,

Firakı hiç istemem, kaçarım hem şiddetle,
Fena-fani titretir, bu’diyetden nefretle,
Aşkım-sevdiceğim, iftirak etmemeli,
Tahammül mümkün değil kat’iyen ölmemeli.

Aşkın sekr’i bunları; adem ve yokluk sandı,

Hiçbir kusur olmayan görünen dünyadır bu,
Yalan denir dünyaya, dedikleri söz yalan,
Semâvat hanesine, serilmiş eşyadır bu,
Tenkit için bakınan, insandaki göz yalan.

İlâhi isimlerin, bir aynası olmuştur,

Bu âlem kitap gibi, okunur satır- satır,
İkaz var her satırda, kırmayın gönül-hatır,
Okuyor ehl-i şuur, anlamaz bazıları;
O zaman gönüllere, açılmış bir savaştır.

Kitabın yazıları, çok şeyler anlatıyor,

Dünyaya gelmişse pişmanlık
Karlara ılık-ılık kan akar
Nefret, kin ve düşmanlık
Soğuğu olsa-olsa bir can yakar

Hicran çok kısa belki bir anlık

Sivrisinek sapladı, hortumu filinkine,
Küçük sinek kan emer, o koca fil derttedir,
Kıyas et ikisini, gelmez dengi dengine,
Gördük ki bu maharet; nevde değil ferttedir.

Yavru tuttu ağzını, dayadı bir memeye,

Görüntü güven vermiş gülbahçeye salınmış
O yüksek bahçelerden uçmak da var sultanım
Mazluma batırdığın, dikenler çok kalınmış
Tabanları yağlayıp kaçmakta var sultanım

İstemeyiz kimsenin kılına zarar gelsin