Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Dünyayı doldurdu bir cansız nefes,
Her taraf harabe gönüller yıkık,
Virane mekanlar bülbüle kafes,
Gülleri olmayan bahçeler yıkık.

Sanma ki sadece, acılar bizde,

Dünyaya bak dünyaya, neye döndü şu dünya,
İnsan girdi içine, sanki bâki han yaptı,
Böbürlendi, kasıldı, makam, para şu ün ya,
Yedi içti,mal kaptı, murdar kabı can yaptı.

İpek için bir böcek, tırtıl oldu değişti,

Hey âşık efendi; rastladın mı hiç?
Bir kalpsiz bulmuşsan haber ver bana,
Gerçekten samimi, olur mu sevinç?
Hayatta görmüşsen, haber ver bana.

Bakma sen, millete, eğlenir durur,

Yirmi üç doğumluydu, o gün genç bir gelin’di,
İthal olan çeyizle, buralara gelindi,
Didişmenin sebebi, tecrübeyle bilindi,
Bir küpe olsun diye, kulak böyle delindi.

Her şeyi, para sandın, terbiyen de silindi,

Alevler düşse de, sinemiz yanmaz,
Köz olmuştur, zaten, şartlarla gönül,
Yeryüzü kansa da, mezarlar kanmaz,
Paylaş muhabbeti, fertlerle gönül.

Azgınlar; görerek, ders alsın senden,

Dünyaya gelmişse pişmanlık
Karlara ılık-ılık kan akar
Nefret, kin ve düşmanlık
Soğuğu olsa-olsa bir can yakar

Hicran çok kısa belki bir anlık

Sivrisinek sapladı, hortumu filinkine,
Küçük sinek kan emer, o koca fil derttedir,
Kıyas et ikisini, gelmez dengi dengine,
Gördük ki bu maharet; nevde değil ferttedir.

Yavru tuttu ağzını, dayadı bir memeye,

İslâmın karargâh diye seçtiği,
Tefekkür ufkunu yoklayan bir Nur,
Münkirin fikrini kesip biçtiği,
Kalpleri şüpheden, paklayan bir Nur.

Felâket-helâket asrına gelen,

Nur dağının zirvesine çık da bak,
Göreceksin medet veren el nedir?
İman nuru fidanını dik de bak,
Göreceksin diken nedir gül nedir?

Bu güzelim hasb-ü hale gel yeter,

Ey mahzun Ayasofya, çıkmıyor sesin sedan,
Tekrar ezanlar için, bir haber sal Bilâl’e..
Zincirleri parçala, hür olsun esir edan,
Ecnebi selam dursun, ufkundaki hilâle.
Türbedarın yanında, Fatih hala bekliyor,
Sabırla tesbihleri; birbirine ekliyor.