Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Aydın, bulutsuz, pırıl-pırıl bir yaz günü,
Güneşin inişe yöneldiği bir an…
Peçesini açmış, nur yüzlü dilber edasıyla,
Denizin; berrak, pürüzsüz siması ile yüzyüzeler …

Ağır-ağır, sükun ve sükunetle,

Bu saray-ı alem, acep nasıl yapılmış?
Bir benzerimi var, iktibas’en alınmış!
Bu güzellik böyle, hayret nasıl oluşmuş?
Kendi çok güzelmiş ki; Ondan güzel yaratmış.

Bir damla habbede yazıyı oku
Koskoca bir ağaç dalmış içine
Yokluktan atılan bir varlık oku
Ukbadan deryayı salmış içine

Başından sonuna hayattan liste

Küçük bir sızıydı kalpte başlayan,
İlgisiz kalmayı istedi gönül,
Olmasın bu sırrım, ellere ayan,
Diyerek susmayı yeğledi gönül.

Düşünüp taşındım, kararsız kaldım,

Sefâhât, kabahât umumi ise,
Musibet ve bela umumi olur.
Masuma-kötüye beraber gelse,
İlâhi emirler adâlet olur.

Mazluma-zalime verilen bu şer,

Kutsal demez, metâ bilir kadını,
Ticarete alıp eder, bir reklam,
Hürriyet der değiştirir adını,
Tenkit etsen ne lâf ister ne kelâm.

Bir şey satsa tutar soyar hanımı,

Hikmet dolu, bir kap almış eline,
Ne boş kelam, ne de abes sözü var,
Kalbe insin, diye koymuş diline,
Hakkı gören derinlerde gözü var.

Kabı kadar her kim alsa bu kaptan,

İhyası her milletin, fedakâr insanladır.
Fedakâr insan için, çırpınsın himmetimiz,
Çırpınış boş olmasın, doluşu imânladır.
İmânlı kimselerle, şahlansın himmetimiz.

Menfaât tardedilse, fazilet işte budur.

Her hasreti bağlayan, zincirdeki son halka,
Bin sene yolun sonu, kavuştu mahzun aşık,
Gönüllerin sultanı, muhabbet sundu halka,
İkazında istikbal, üç yüz yılmış yaklaşık..
Uzaklara haykırdı, gitti sedası Çin’e,
Güneş şimdi serildi, kalabalık içine.

Rüyamı, yakazamı? Artık onu bilemem,
Menâm’a girdim çünkü, nasıl olsa dönemem.
Bilemem tüm esrarı, ancak tahmin ederim,
Hayâlen kanat açıp, yükselerek giderim.

Çok uzak bir diyarı, nazar edip gezmişim,