Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Diyar – diyar gezer, ararız biz,
Dostlar irşadına hazırız biz,
İlim meclisinden alırız biz,
“ İlmin sultanı “ hangisi dersin?

Kurtulmak isteriz, kurtulamayız,

Yokluğa emir ile ok atıldı bir yaydan
Habibinin “nurunu” çekirdek olsun dedi
Ezeli ve ebedi kudretinden her meydan
Varlığı ağac edip, meyveyle dolsun dedi.

Çekirdeğe fihriste muhabbet hevesini

Akşamüstü, selam ettim güneşe,
Öne baktı, kızararak ayrıldı,
Alınacak ne ettim ki, güneşe,
Karanlıkta, kaybolarak ayrıldı.

İnanın ki, art niyetim olmadı,

ÇİRKİN HAYALLER

Kalpten çıkan manalar, hayale çıplak girer,
O bir sebep tahtında, manaya suret biçer.

Çirkin olan hayalat, sende bazen belirir,

Canını severek, feda edersin,
Hiç şekva etmezsin, gül anam anam,
Ağlasam, sızlasam, ah yavrum dersin,
Hep böyle; ana kal, kal anam anam.

Merhamet sendedir, şefkat de sende,

Güzeli var çirkini var beşerin,
Muhtemelen imtihana gelmişler,
Üstesinden gelmeliymiş her şer’in,
İyisi az olan hana gelmişler.

İkramında acı-tatlı malıyla,

Geceye uğradım, içim karardı.
Hicran ve iftirak olan geceler,
Acı çeken aşıklar, dermen arardı,
Ağlayıp yalvarsan, vermez geceler.

Güneş yok, gün gitmiş, elem başlamış,

Geride kalıp da, kurda yem değil,
Ortada bulunmak, bence çok güzel,
Hep önde koşturan, ata gem değil,
Dizginden tutunmak, bence çok güzel.

Savurgan olmayıp cimri de olma,

Kafada feneri, baktığı yere,
Yakar da çevirip, öyle gösterir,
Dağların ardından doğduğu yere,
Güneşi, üfleyip, öyle gösterir.

Elif’i görünce mertek mi desin?

Görüş, için bir kıyas, olmaz senin dar fikrin,
Buradan çizgi çekip, sınır koymuş göklere,
Cirimleri kızdırır, yaptığın batıl zikrin,
Dürbün olmuş feraset, öyle bakmış göklere.

Zerreler küçük diye, zannetme ki değersiz,