Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Güllerin üstünde katreler sessiz
Görürsün güneşi güya içinde
Sükûnet ruhunda her gül nefessiz
Ebedî kalıyor rüya içinde.

Çökerse bir bulut hicrana doğru

Sevdalar;
Tek atan yürekler için,
Mâni olan zincirleri kırıyordu..
Acı çekmektedir endişelerden dolayı..

Karanlıklara habersizce gidilir,

Kararsızım hata benim;
İradem de Sen’den olsun,
Yanlış olmaz emr’in senin,
Kararıma menşe olsun.

Rabb’im beni züll eyleme,

Doğa, herşey yaratırmış,
Bu ifade; dost sözünde,
Kanunlar da doğadanmış,
Mantık bunun neresinde?

İç âlemin dışını, tanzim etti, Zül-Kemâl,
Mümkinât mizânında, bir kefeyi indirdi,
Müsavi durur iken, meyletti birden cemâl,
Çınlayan semâdaki, gürültüyü dindirdi.
Maddelerin yükünü, manâlara bindirdi.

DÜŞMANIMIN DÜŞMANI

Şu durub-u emsal olan lafızları dinlesek,
Hayatın bir yerinde, bunu düstur eylesek.

Pehlivan güreşinde bir çocuk denge bozar,

İki ayna arasında, durmuşum,
Ben içinde, çok iç-içe aynalar,
Geniş diye o aleme, dalmışım;
Harakatım, sınırlıdır, mekandar.

Güneş artık dürülür, kararır bütün âlem,
Yıldızlar teker-teker, gecelerden alınır,
Semâvat sayfasında, kün-fe yekün den kalem,
Durdurur yazısını, defter elden alınır.

Çalkalanır sonsuzluk, yer geceye bürünür,

Binlerce minâreden, yanık-yanık her ezan,
Yükselir ta! Göklere, kini atıp kaldırır.
Nemli olsa gözleri, zannetme ki bu hazan,
Bahar kadar güzeldir, güller derip kaldırır.

İslam garip-ses garip, çınlıyorken yurdunda,

Eğreti ömrümde, bir iki nefes,
Karışır havaya, savrulur gider,
Kıymeti bilinmez, kemikten kafes,
Düşer de toprağa, kaybolur gider.

İçimde yüreğim çırpınır durur,