Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

İradem serbest benim, sevap-günah dilerim,
O küllî iraden’le, ikisi de Sendendir.
Bana kalsa bu istek, günahları silerim,
Silişler böyle amma, silenler de Sendendir.

İntizam şedit, fakat, ilgisizce yaşarım,

İki cins arı var, başlar üstünde,
Uçuşur-koşuşur, gayesi için,
Biri bal yapar da petek üstünde,
Diğeri yan çizer, mâyesi için.

Hâsılı ikisi farklı-farklıdır,

Mâzi ile müstakbel, arasında kalmışım,
Meğer çok dar yer imiş, bunu sonra anladım,
Akan zaman nehrini, bana mekân sanmışım,
Hızını bilmiyordum, bunu sonra anladım.

Bir ben vardım içimde, dışarda başkaları,

Semâvat hayrandı, arz’ın hâline,
Hem onda neler var, müsâvi olan,
Bakıp da imrenir her ahvâline,
Cilve var nakış var, münâfi olan.

Sevdaya hissedar, çarpan kalp gibi,

Gönüller hasret kaldı, muhabbet yağmuruna,
Çoraklaşan bahçede, sarardı soldu güller,
Sonra karardı gönül, muztar kaldı bir nura,
Hem zulme ve zulmete, hissedar oldu güller.

Düşse bile bol rahmet, ne göl olur ne pınar,

Basıp da çiğnenen, yere bak hele,
Aldırış etmeden, yürüme sakın,
Avucun daldırıp, tutup al ele,
Toz-toprak diyerek hor görme sakın.

Toprağı kazarak biraz eşele,

Muhabbet bağının, bülbülü gibi,
Hak deyip, seherde, ötesim gelir,
Risâlet dağının, sümbülü gibi,
Huzurda, boynumu bükesim gelir.

Kurbanın olayım, Senin adına,

Hakk kahrına düçar etsede seni,
Hadim olup kıyam durup da güle,
Ol Cemil’den emir gelse de yeni,
Tam ömrünü birden verirsin güle.

Bülbül birgün güle sunarken ferman;

Mısralardaki ifade maharetini;
İşitirken, raks’a gelen gönül;
Mütalaa ufkunda uçuşan binlerce bülbül,
Hicab edip sus-pus oldular.

Bu hitaba mashar GÜLLER;

Her bir insanımız, kalmasın yasta,
Sana hiçbir maraz, gelmez mi sandın?
Zaten milletimiz, bununla hasta,
Hasbi olanı sen şaşkın mı sandın?

Zira düşmana da, hasbilik etsek,