Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Zaman mı var adâvete-nefrete,
Vazifemiz muhabbettir, hillettir,
Dostluk için herkes gelsin gayrete,
Bu yolumuz bak himmettir, servettir.

Hak’tan yana olsun gönlün insana,

Bir siyah örtü vardı yüzünde,
Yıldızlarla yaldızlı,
Rüyaları bağrında gizleyen gecenin,

Kaçtıkları yerleri nerden bilsin ki gölgeler?
Oralar, karanlıkların başladığı tek yerdi,

Bilir misin ne oldu, hiç tahmin edemezsin?
Kaderin defterini, okudum satır-satır.
Yapma etme dediler, sen onu bilemezsin,
Sayfaları koparttım, hep yırttım çatır-çatır.

Dedim ki, ben aslında; istidatlı biriyim,

İlâhi hitaptan, duyduğu kelâm,
Halık’a kurbiyet ne işler yapar,
Kurbana; kurbandır, âlem-i İslâm,
Akan kan hükmüyle, çok işler yapar.

Ezelden gelmiştir, mukaddes hitap,

Bu güzel gözlere, her nasılsa vuruldum.
Mademki vuruldun, evlen diyen bulunmaz.
Evlenmek uğruna, çabalayıp yoruldum.
Yuvayı kurmaya, yardım eden bulunmaz.

Cemâlin hüsnüne, âşık oldum bir kere,

Koynumda saklıydı düşlerim,
Kirlenmemiş dünyalarımda…
Bahar kokusu varken,
Kuşlarla birlikte
Cıvıldaşırdı çocukluk…

Ey yolum; bir bağ ol, vuslatı bağla,
Bu gönül; yârine, kavuşsun artık,
Be hey dağ, göz-göz ol, gurbete ağla,
Tepeler; dillenip konuşsun artık.

Eziyet ettiğin, malumdur bana,

ÇİRKİN HAYALLER

Kalpten çıkan manalar, hayale çıplak girer,
O bir sebep tahtında, manaya suret biçer.

Çirkin olan hayalat, sende bazen belirir,

Bir bahcivan istedi; bir ağaç dikiverdi,
Gübresini, suyunu; bir ara döküverdi,
Mevsim gelip çatınca, meyveyi olmuş gördü,
Canı çekti kopardı, lezzetle yiyiverdi…

Akşamüstü, selam ettim güneşe,
Öne baktı, kızararak ayrıldı,
Alınacak ne ettim ki, güneşe,
Karanlıkta, kaybolarak ayrıldı.

İnanın ki, art niyetim olmadı,