Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Ötelerden bir ses geldi gönlüme,
Ta.! Verâdan fısıltıymış duyduğum,
Hayat ise nefes verdi ölüme,
Gidiş değil, gelişiymiş, duyduğum.

Kürre-i arz, hem daracık hem fâni,

İzzetin zirvesini, kaplamış kara duman,
Aşk kanadı olmayan, ta! Göklere uçamaz.
Düşmekten korkar mı hiç, yerde yatan bir adam,
Alçak olur mekânı, yüksek yere çıkamaz,

Muhabbet meltemleri, üzerinde esenin,

Gölgemi bıraktım, gün ortasında,
Sırtımı çevirdim, güneşe bugün,
İstikbâl beklerken aş çantasında,
Vücûdu gömerim, bir taşa bu gün.

Toprağa ekilse, benim yüreğim,

Beşiktaş, Üsküdar karşı karşıya,
Işıklar kaynaşır, iskele sancak,
Akşamdan karanlık düştü çarşıya,
Martılar dalgaya, nasıl konacak?

Beyhude bakınma, bana Üsküdar,

Umudun esrarını, taşırken hakka doğru,
Dağların solukları, karayel, gibi sanki,
Mefkûre ile bir yol, açıldı ufka doğru,
Mani olan kim varmış, kara el, gibi sanki.

Uğultular duyuldu, kap-kara birbirinden,

Görüşün, varlığa hakem, olamaz,
İnsafsız fikrinle, tenkit edersin,
Bu başta, bu akıl, hâkim olamaz,
Kusurlar arayıp, ifrat edersin.

Her şeye bak hele, nasıl mükemmel,

İşte bakın yine kayboluyor güneş,
Kaybolan; gün mü, güneş mi?
Aldırmayın kayboluşuna siz,
Tekrar bize sabahı getiriyor ya hani..

Çünkü güneş; bize hiç yalan söylemedi,

Heba olmuş onlarca seneler..
Tek-tek sayılı,
Hıçkırıkların ömrü..


İçimin enkazında oluşan ufuneti;

Gün dönüp de kayboldu, yine göründü hüzün,
Bak el-etek çekildi, akşama daldı güneş,
Hem karanlık hem aydın, kaç kez belirdi yüzün?
Gece garibe düştü, gündüze kaldı güneş.

Kimse görmez derdimi, karanlık, köşe bucak,

Her güne güneşle, bir billur sabah,
Zülfüme meltemden, aklar takılır,
Pembe renk morarır, kahrolur sabah,
İdraki zorlayan, anlar takılır.

Bir ömrü yok eden, zaman seline,