Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Gündüzün yola çıkan, yârine olur çâre,
Fırsatı bulmuş hasret, koşması mâni değil,
Ufuktan kaçan gece, çarpılıp düşse yere,
Kaderde mukaddermiş, gecesi mâni değil,

Hisseme neler düşmüş, bilemem zaten onu,

Kıymetini bilmedik, küstürdük biz İslâmı,
Çekip gitti yabana, mümkün mü etsin vedâ?
Kimin aklına gelir, kesip bizden selâmı?
Üç kuruşa satıp da, serveti etsin fedâ.

Osmanlı Avrupa’ya malum ya, hamileydi,

Biliyorsun unutamadık;
Geçmişimiz, cayır, cayır yanıyordu..
Çile ve ıstırap ateşiyle..
Hatta vuslatın ümidi bu ateşle pişmişti,

Bağrımızda zonklayan hicran;

Bilinmek isteyip, âlem yaratmış,
Yokluğu var edip, zâhir ediyor,
Şuurlu varlıklar, verip donatmış,
Eşyayı Esmâya, perde ediyor.

Maddesi-mânâsı, mahlûk yeridir.

Biz eskiden ölenlerin arkasından yas tuttuk,
Ama şimdi onlar için olan yası unuttuk,
Hem o zaman, gül bağına rahmet için, buluttuk,
Şimdi artık bağ mı kaldı, biz yağmayı unuttuk.

Bizler malum yardım sever, ona-buna koşardık,

Tesadüf edilmez, tesadüflere,
Vücudun göğsüne, bir baş veren var,
Ömürden sayılan tüm nefeslere,
Kafesin içine, bir kuş veren var.

Güzelle çirkinin, dereceleri,

Doğru söz kalmadı ağızlar açık
Döküldü yerlere ize karıştı
Her lafı çamurlu akıllar kaçık
Yaz geldi kurudu toza karıştı

Üçümüz beşimiz toplu bir halde

Her nasılsa düştüm rüzgâr peşine
O gittikçe ben de gittim o zaman
Dere-tepe aşıp geçtim boşuna
Kuş sandılar gökte öttüm o zaman

Ben hep böyle yükseklerde uçardım

Fincancı katırlar, geçmekte yoldan,
Aman ha ürkmesin, iyi tutunuz,
Bir öyle, bir böyle, sağdan ve soldan,
Devrilip düşmesin, dikkat ediniz.

Yola revan olmuş, yüklü katırlar,

Kuraklık oluştu güller bağında,
Ne olur bu derdi, bilelim artık,
Fidanı kıyas et eller bağında,
Tağuttan duvarı delelim artık.

Gideriz atîde beliren güne,