Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Neler Gördüm



Derdi nakşeden, melek nakkaş gördüm,
Kaderi hoş gören hasbi yoldaş gördüm,

Bulunur kudreti, Kün Fe yekûn’ü,
Cennet’i va’detmiş, alıver gitsin,
Emanet verdiği, fâni mülkünü,
Satarak bekâyı, alıver gitsin,

Gösterir çareyi, hem de devâyı,

Bekletme beni artık, sabrımın yurdu hasır,
Akşamın efkârını, takmalı yavaş-yavaş
Ne kadar acıymış bu, yüreğe vurdu nasır,
Başım eller içinde, sıkmalı yavaş-yavaş.

İçimdeki hisleri, duyurmayı isterken,

Adalet ne demek, o kime lazım?
Fırsatı kapmışsam, hakkımdır benim,
Huzurla sükûnet, o bize lazım.
Tezgâhı kurmuşsam, hakkımdır benim.

Çıkarmak pek kolay, bir hayli yasa,

Yolculuk bu, dile kolay hikâye,
Hissiyatı akla rehber etmişim,
Vasıtalar olmamalı tek gaye,
Menzilleri hep muteber etmişim.

Kervan göçmüş hiç haberim olmadı,

Kimsenin haberi yok, kalplerde neler saklı,
Sevda malum kalptedir, yoktur misli âlemde?
Tüm yollar açık ama bazı yerler yasaklı,
Ancak nefsin teb’îdi, başa gelen elemde.
Hakperestin kılıcı, şu bağrımı bir yarsa,
Şakır-şakır dökülür, gizli olan ne varsa.

Tebessüm ardına, kaçar saklanır,
Riyada ustadır, işidir onun,
İş yapan bir adam bulur aklanır,
Böylece ne etse, yeridir onun.

Yüzsüzler yüzünden yanar yeryüzü,

Nübüvvet güneşi aynaya düşer
Her asra yönelir nuruyla tecdit
Beşere gelmişse bir fitne-i şer
Kalpleri hıfzeder ruhuyla tecdit.

Huzurla sûkunla yaşarken insan

Herkesçe herkesin, bellidir huyu,
Gene de hatayı yaparız gider,
Ölüme sebebin, yeridir kuyu,
Kömüre, bir ömür satarız gider.

Elbette kaderdir, yoktur kuşkumuz,

Bağı koptu, dede ile torunun,
Biri ondan biri bundan söz eder,
İkisinin birbiriyle zorunun,
İki ayrı yaralardan söz eder.

Neler oldu bir bilseniz bu yurda,