Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Sıralanmış mevsimler sonbaharda son buldu
Tüm bulutlar karardı uçarak kondu yere
O sivri yüce dağlar fırtınayla kayboldu
Ovaya düştü hüzün kubbeler indi yere.

Altın kalpli güneşin yüzünde hüzün mü var

Hayat
Sonsuzluğa bakıp
Bir sonsuz Kudretin varlığını ve
haykırdığını duymak
bir tek olduğunu ve bildirdiğini bilmek
onu solumak ve anlamaktır.

Ne okudun kitaplardan
Hissen yok mu hitaplardan
Çekinmedin azaplardan
Hak musibeti bulursun bak

Terbiyeni takın bari

Nefisler elinde kapkara dizgin
Emrine akıllar girdiği zaman
Mantığın süzgeci çok kere üzgün
Bir fikir kararsız durduğu zaman

Gördün mü havaya salınan gazı

Gerçekler çırpınır, bilinmek ister,
Derler ki öğrensin, kurtulsun millet,
Kötüler boş durmaz önlemek ister,
İçinde değilse, mahvolsun millet.

Doğrular konuşur hakkını verir,

Ümitsiz görmüşüm şairim seni
Bu herif ne kadar olsa da denî
Bitirdik işini dinle bak beni
Son hali yolunmuş kuşa dönüştü.

Baksana Mehdiyet zuhur eyledi

Güzel gören, fark etmişse, güzeli,
Endam başka, duruş başka, yüz başka,
Güzel olur, ol demişse; Ezeli,
Duyan başka, Diyen başka, söz başka.

Bilinmeyi istedi de, âlemi,

Ağlayan ve GÜLEN tasnif edilmiş,
İnsaf et bu hakkı nerde bulmuşsun?
GÜLEN’e köpektir vasfı verilmiş,
Gönlünde azıcık insaf bulunsun.

Doğruyu eğriyi nasıl bilirsin?

Yanımda başladı hüznü akşamın,
Dağlara yöneldi, gidişi birden,
Yeniden doğarsa izni yaşamın,
Haz verir günlerin kalışı birden.

Kolları açarken ufuk güneşe,

Hedeflerde umut saklıdır,
Barut kokulu dumanlar arasında
Ve hatta..!
En derin denizlerin bile derin yerinde
Bir avuç kum içinde
Bir tek kuru kum saklıdır