Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Her şeyin her şeye, cevabı olur,
Suale cevaplar, bilenden gelmiş,
Bilgiyle yapılan, ilimle olur,
İlim ve irade Mürîd’den gelmiş.

Taklidi imkansız, tablo kimindir?

Hadi neyse, gündüz biraz farklıdır,
Hele gece, hiç sormayın bitmiyor,
Gecelerin, acısı da farklıdır,
İhtiyaçtan, yanan sızı bitmiyor.

Dışı seni içi, beni yakarmış,

Külleri savuran bir, kıpkızıl rüzgâr eser,
Yeniden alevlenen, nefret kusan kin olur,
Ufku saran her zulüm, yâre giden yol keser,
Avaz-avaz çınlatan, gökten yağan kan olur.

Karşı dağ yamaçları, papatya sümbül lâle,

Bu dünya yalanmış kandırdı beni,
Zamandan oluşan sele kapıldım,
Bulanık sularda boğdurdu beni,
Boş sözler söyleyen dile kapıldım.

Cahildim-bilmedim, hayat ne demek,

Sürüp gitmez durgunluk, gökyüzü hiddet eder,
Ayyuka çıkar avaz, gürleyen çığlıklarla,
Bu, olan-bitenlere, acaba dağlar ne der,
Uzaklar yakın olur ürperten çığlıklarla,

Alaycı eda ile onları süzme sakın,

Şiirler bir derece, az bâki kalıyorlar,
Dilim de susmuş ise, benim için yalvarsın,
Dünyadan ayrılırsak, yazılar duruyorlar,
Yazdığım yazılarım, benim için yalvarsın.

Emr-i Hak olan ecel, bana bir gün gelecek,

Başkasının azabı, bana belki elemdir.
Sana gelen musibet, tıpkı bana gelendir.
Herkese taksim edip ona-buna verilen;
Zatındaki muhabbet, zirvelere erendir.
* * *

Sahili yok, deryadadır bu gönül,
Katre gibi, kalbe sığmış onu bil,
Yok, yok olsa, varlık olur, a gönül,
Var eden var, muktedirdir bunu bil.

Aşık olmak, sevda çekmek nerdedir?

Ehl-i kâlp biri vardı, çok acırdı herkese,
Düşünürdü mâsumu, pek korurdu yârları,
Yardım eder garibe, boşalırdı hem kese,
Fakire- fukâraya, bağlardı karaları,

Şeytan neler söyledi, hiç birini duymadı,

İlim tüm cehli tardeder, nurlanır ufku,
Fehmi imbisat edecek, bir müdrik olsun,
Her bir müşkülü açarak, hatîbin nutku,
Herkes herkese saygıyı, göstermiş olsun.

Elbet masumun hatası, edilmez gıybet,