Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

İnsan nevi, çok muhtelif, hep beraber yaşıyor,
Kimi kavi kimi aciz, o farka çok, şaşıyor,
Aciz gönle, damla düşse, kabı almaz taşıyor,
Kavi gönül, dağlar kadar derdi olsa taşıyor.

Kimi hain, kabuk tutmuş yaraları kaşıyor,

Bir kavimde iki sultan bulunmaz,
Biri sağı biri solu yol eder,
Mümkün değil, halka bir hak sunulmaz,
Suç işler de birbirine mal eder.

Herc-ü merce sebep olur ikisi,

Ver canını, deyiversen olur mu?
Ölmüş canı güldürürsün bana sen,
Cansız tenim aşka düşkün olur mu?
Tüm ömrümü verdirirsin bana sen.

Canım kadar sevmez miyim visali,

Dünyada bütün zıtlar; yük edip sırta konmuş,
Hiffet ervah tarafta, siklet beşer tarafta,
Gücü kadar malı var, olan nasipte buymuş,
Kulak yükten tarafta, göz ise her tarafta..

Beden denen bu kapta, “ruh” iç’e bırakılmış,

Versen canı, canana, ücreti cinan olur,
Muhabbet böyle gelir, adavet çekip gitsin,
Ufuktan doğsa nurlar, karanlıklar kaybolur,
Gündüzü davet eden, geceyi söküp gitsin.

İşte; zaman ipine, ömrümden tane-tane,

Kesilen başımdan düşmese bile,
Kendime taç edip taşısam seni,
Vücûdun zamana sığmasa bile,
Kırmadan gönlüme doldursam seni,

Nedir bu sevdanın, verdiği sızı,

Sohbeti kurarız dostlar arası,
Bir de sen olaydın dostum Korhâni,
Şöyleşir dururuz aşkın yarası,
Hayâlen görüşmek yetmez Korhâni.

Şeyrâni birlikte senden bahisle,

Bir birler, bin birlerle, bir bin olur,
Bin bir, can biterse, bir bedbin olur,
Binler bir birlikte, bin bir can olur,
Bin birden bir gitse, bir hicran olur.

Bin bir iken efkâr, bir himmet olur,

Güneşi parça-parça, ettim attım batıya,
Hava artık karardı, gelsem mi ki, yatıya,
Birçok yıldız oluştu, kırılan parçalardan,
Biri içeri düştü, biri düştü çatıya.

Gündüzü karartarak, dünyayı gece ettik,

Ülkemizin insanı, gerçekten güzel insan,
Bozukları olsa da, kötülük yapamazlar,
Olur ya bir yerlerden, hata var diye duysan,
Soyu-Sopu belliyse, kötülük yapamazlar.

Evet bazen hatalar, yapılmış görüyorsun,