Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Hak ile batıl olan, iki ayrı menzil var,
Bâtılı Hak bilenin, gittiği yol yol olmaz,
Hakk’dan gelen beşere; Kelâmıyla tenzil var,
İnsana emrettiği, korkulacak hâl olmaz.

Muradım hak’tır benim, alsam medeniyetten,

Lûtfedilse bir inayet,
Gelse benim ol dildârım,
Hiç olmazsa bir ziyaret,
Necat verir olur kârım.

Gönül her an serzenişte,

Gönül ufkunun çizgileri görünüyordu,
Ta.! Uzaklarda,
Himmetin kanatlarını açmıştım,
Şahikalara doğru yükselmek istedim,
Kalbimdeki hedeflere doğru,
Ağır-ağır süzülüp uçmak istedim.

Ülfetten perde varmış, çektim onu gözümden,
Bilmedim olanları, çün hayâlât görmüşüm,
Dalıp gitti gözlerim, ayıramam yüzünden,
Fark ettim, kıymetini; hoş cemâlât görmüşüm.

Bu âlem sarayının, nakışları mükemmel,

Bize mi olsun yalnız, bir tedennî dünyası,
Acılar çeksen bile, haykırarak tut ufku,
Tevhitte bayraktarsın, milletlerin en hası,
Çek elini başından, uzanarak tut ufku.

Azimle himmete gel, hiç şevkin kırılmasın,

Aczim ile fakrımı, naksım ve zaafımı,
Şefaatci yapsam da, ihtiyaçlar bitmiyor,
Ömrüm de tükenmekte, talep etsem afımı,
Yalvarıp yakarmağa, inan gücüm yetmiyor.

Gözlerimin gördüğü, uzaklarda bir yere,

Kalbine itinâ et aman ha! Hıfzı gerek,
Aşk olur onda çünkü, çıkarsa durur yürek.

Kalp metin kal’a olsun, değmesin düşman eli,
Hıfz olsun aşk burada, esmesin nefret yeli.

İtiraf

Bakışım uzakta, bir süre kaldı,
Çekmeğe çekindim, gözümü hemen,
Düşümde ne varsa, mahşere kaldı,
Açığa vuramam, özümü hemen.

Köle olsam, kulluk etsem yoluna,
Gurur-kibir terk edip de gitmeli,
Aşkı bahşet aciz olan kuluna,
Mâsivâyı terk edip de gitmeli.

Aşk için ben, durabilsem kıyâma,

Kimi şerde ısrarlı, kimi ısrarlı hakta,
Binlerce duygu ile donatılan biriyim,
Kimi cayar sözünden, kimi kararlı hakta,
Hayli korkak olsa da, hem der cihan eriyim.

İşte bende bu hisler, birbirine karışmış,