Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Enseye şaklatır, yaman bir sille,
Zamâne çocuğu nedamet bilmez,
Nereye gidersin, sen bu nesille?
Al koru desen de, emanet bilmez.

Be oğlum, sorarım; mektepte idin,

Hemen her şey burada, melodi zannedilir,
Öterek tufan olur, ışık saçan gözlere,
Sonsuz sevgi parlasa, bakışlar gezdirilir,
Sevinçten taşkınlıklar, çığlık olur sözlere.

Yaşayan içimizde, mahkûmdur karanlıklar,

Bir millet birlikte, yaşarken sâkin,
Beraber huzurlu günleri olsun.
Birisi birine etmesin hiç kin,
Herkese terakkî, dünyâsı olsun.

Saadet temini etmesi zordur,

Neşeliydik eskiden, yüzümüz hep gülerdi,
Kötülük eden olur, onu bile severdik,
Af ederdik suçunu, belki bizi üzerdi,
Böyle suçu olsa da, onu bile severdik.

Hatırlarsın ya hani, sahilde bir yer vardı,

Doymadın mı, şu dünyaya ağlarsın?
Nefse ait her ne varsa kır artık,
Fani şeye neden gönlü bağlarsın?
Azgın nefsi, tutmak için, dur artık.

Bu cihanda her ne varsa konuşur,

Büyülü loş akşamlarda
Çırpınan cılız dalgacıklar..
Ömür denizinin sessiz kıyılarına,
Ayrılık ve vuslatın
Kelâmını döküyorlardı..

Mazide bir zaman, batmamış güneş,
Bakmışlar, çareyi, bulmuşlar bir gün,
Demişler batsın şu, batmayan güneş,
Güneşi söndüren, bulunur bir gün.

Nefretin-öfkenin, o menfur yurdu,

Göz olur; yüze göre, söz olur; öze göre,
Lâkırdı bilse bile, sözünü bilmez adam,
Bir baksan endamı var, cemâli bize göre,
Güzeli bilse bile, sevmeyi bilmez adam.

Üç-beş kişi toplanıp, bazen sohbet edilir,

İhanet-sadakât aynı çarşıda,
İkisi yan yana, birden satılır,
Bir taraf kötüyse, dürüst karşıda,
Hîleye yalanla, içten katılır.

Bir öyle-bir böyle, görünür adam,

Gözünü ufka çevir, kulak ver rüzgârlara,
Umutlar renk-renk olur, sana aşkı gösterir,
Bir gün bir haber gelir, bekleyen nazarlara,
Geceyi kovar güneş, şu hâl şevki gösterir.

Kısılmış gözlerinle, cihâna etme nazar,