Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Hastalar iyi oldu, mutlu oldu tüm hane,
Üstelik inliyordu, ben de şaştım bu işe,
Asıl sebep bu değil, meğer bunlar bahane,
Hizmet edenler öldü, ben de şaştım bu işe.

Hastaya hizmet eden, birçok kimseler gitti,

Suya bir damla düşse, iman denen iksirden,
Ona imtisâl eder, aczine kuvvet olur,
Parçalanır demirler, buzdan gelen tesirden,
Zayıf bile olsalar, düşmana dehşet olur.

Ana-baba günüdür, caddeler kalabalık,

Eskilerin, Anadolu anası,
Ana olmak usûlünü öğretti,
Terbiyede, hata etme tasası,
Endişeyi evlâdına öğretti.

Sonra oldu, hayatının hocası,

Güneşin doğduğu yere bakın,
Battığı yerden,

Yıkılmış ulvî bütün surlar,
Altında kalıp, can veren çeşitli unsurlar,

Dostlar arasında, olmaz rekâbet,
Kardeşin himmeti, niyet içinde,
Ölçüsü mal ise, başlar adâvet,
Servetin sohbeti, zillet içinde.

Ölçüsü dünyadır, bazılarının,

Bir insan düşünün siz, iyi veya kötüdür,
Neye göre bu ölçü, kime göre bir karar,
Birine iyi gelen, bir diğere kötüdür,
Hatta güzel zanneder, vermiştir bin bir zarar.

İşte böyle karışık, anlaşılmaz bir işi,

Hakikat haykırıyor, tekzibi mümkün değil,
Böyledir istidadı, bilinmez edasından,
Ayrı, ayrı dillerin, susması mümkün değil,
Masnûat âleminin, geçilmez deryasından.

Desen, desen işlenen, giydirilmiş bu şalvar,

Tecessüm etmiş gece, karanlıklar içinde,
Percereler perdeli, ruhumu karartıyor.
Göz-gözü görmez oldu, gönlüm zindan içinde,
Loş ve nemli mekânlar, kalbimi sızlatıyor,

İstikbâl endişesi, canavar olur bana,

Gülkurusu akşamlar, uğurlarken güneşi,
Mehtâbın gelişine, perdeler aralanır,
Bir def’a uğramıştır, gelmez artık bir eşi,
Firâkın elemiyle, yürekler paralanır.

Umut olur beklenir, bilinmeyen diyardan,

Adınla baş başa
Yalnızlıktan uzak
Asude bir iklim olsun isterim.

Ayrılık ateşinin şehapları dökülmüştü
Tar ü mar etmişti gül bahçelerini yakarak