Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Mükemmel bir eser, şu insan oğlu,
Vücûda uygun bir, libas giymişiz,
Bir ömre az gelen, bu meçhul yolu,
Nebi’yle bilinen, yola girmişiz.

Hiçlikten gelerek, arzda bulunduk,

Eskilerin, Anadolu anası,
Ana olmak usûlünü öğretti,
Terbiyede, hata etme tasası,
Endişeyi evlâdına öğretti.

Sonra oldu, hayatının hocası,

Dostlar arasında, olmaz rekâbet,
Kardeşin himmeti, niyet içinde,
Ölçüsü mal ise, başlar adâvet,
Servetin sohbeti, zillet içinde.

Ölçüsü dünyadır, bazılarının,

Güneşin doğduğu yere bakın,
Battığı yerden,

Yıkılmış ulvî bütün surlar,
Altında kalıp, can veren çeşitli unsurlar,

Hakikat haykırıyor, tekzibi mümkün değil,
Böyledir istidadı, bilinmez edasından,
Ayrı, ayrı dillerin, susması mümkün değil,
Masnûat âleminin, geçilmez deryasından.

Desen, desen işlenen, giydirilmiş bu şalvar,

Bir insan düşünün siz, iyi veya kötüdür,
Neye göre bu ölçü, kime göre bir karar,
Birine iyi gelen, bir diğere kötüdür,
Hatta güzel zanneder, vermiştir bin bir zarar.

İşte böyle karışık, anlaşılmaz bir işi,

Gülkurusu akşamlar, uğurlarken güneşi,
Mehtâbın gelişine, perdeler aralanır,
Bir def’a uğramıştır, gelmez artık bir eşi,
Firâkın elemiyle, yürekler paralanır.

Umut olur beklenir, bilinmeyen diyardan,

Tecessüm etmiş gece, karanlıklar içinde,
Percereler perdeli, ruhumu karartıyor.
Göz-gözü görmez oldu, gönlüm zindan içinde,
Loş ve nemli mekânlar, kalbimi sızlatıyor,

İstikbâl endişesi, canavar olur bana,

Ebedi saadete, namzet bir misâfirsin,
Marzîyât-ı İlâhi, ne diyor ona bir bak,
Ahsen-i takvimsin sen, her şeye mefâhirsin,
Evâmir-i kutsiye, ne diyor ona bir bak.

Sen bir sultan gibisin, başını döndürmesin,

Adınla baş başa
Yalnızlıktan uzak
Asude bir iklim olsun isterim.

Ayrılık ateşinin şehapları dökülmüştü
Tar ü mar etmişti gül bahçelerini yakarak