Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Terazi ellerde tartarız artık,
Her biri, birer dağ, sağlanır denge,
Eldeki cevizi birine attık,
Bir iner, bir çıkar, bozulur denge,

Siyah ve bembeyaz, iki ayrı renk,

Titremişti yüreğim, hüzünden hecelerle,
Gürültü uyusa da, sessizlik çığlık atar,
Karanlıklar konuşur, inleyen gecelerle,
Dostlar şimdi nerede, yalnızlık çığlık atar.

Biterse zalim zaman, çınlar kubbe ölümle,

Zâhirde gülücük, dostluktur güya,
Taneyi suyuna, pek katmaz gâfil,
İçinde saklarken, sırıtmış riya,
Fark eden kimseyi, fark etmez gâfil.

Riyâda mahiyet, aslında yalan,

Şebabet gecesinin, yaşlılık sabahında,
Şakakları ağartan, güneşim tulu etti,
Aczimi görüverdim, ağrılar cenahında,
Yere düşmüş bedende, üstümün çulu etti.

Kıymetini bilmedim, heba oldu zamanlar,

Maraza hal çaresi, bulunmaz mı, ne dersin?
Aczim ile fakirlik, nasıhât olur bana,
Akıl ver bana biraz, belki sevab edersin,
Şımartan bir nasihat, musallat olur bana.

Emirber nefer gibi, koşuşur, zerrelerim,

Sazların sesini, duyuyor musun?
Gökler ötesinden gelen..

Hele şu nağmelere bir bak,
Bir de mastar ve kudümün sesine..

Batacak ufukta, çileli hayat,
Israrlı direniş, bitecek bir gün,
Şebâbet geçiyor, bedenin bayat,
O körpelik kaybolup, bitecek bir gün.

Birbiri ardınca, kaçışır zaman,

Hıçkırıklarımı takmıştım peşine,
Unutulmuşluğa giderken sen,
Perdeler aralandı sokaktaki boş kaldırımlara,

Sessizlik tek başınaydı,
Camlar buhar oldu, içimden çıkan acılarla,

Deve Kuşu

Ölüm bizi bekliyor, yerini bilmiyoruz,
Biz bari bekleyelim, vereni biliyoruz.
Ölümü düşünmemek, ölüme çâre değil,
Hatta onu düşünmek onmayan yâre değil.

Ey istikbal; ben sana, çaresiz muntazırım,
Vereceğin karara, hem değil hem hazırım,
Buna rağmen mazide, ne kadar çok muzırım,
Ömrü müphem bırakmış, beni yoktan yaratmış.

Kör gider yol nereye? Gündüzde ki geceye,