Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Ne adamlar görmüşüz, fazîletin timsali,
Kimseye duyurmadan, yalnız gönle ulaşan,
Pek nadir görürsünüz, sanki elmas misali,
Fedakâr insandır o, hakikatle buluşan.

Kötülük düşünemez, maksadı haktır onun,

Büzülmemiş çuvaldan lâkırdılar dökülse,
Saçma-sapan lâf belki, doğru varsa taraf ol,
Kırılan yüreklerin, boyunları bükülse,
O yürekler ne diyor, hiç olmazsa taraf ol,

Aciz ve fakir isen, güç denen şey olmasa,

Her an, ölümle kaçsa da tadı,
Kâr etmiyor hâlâ,
Tecavüz ederken hırsla hayata,
Gelecek geçse de kalmıştı adı,
Mâzi değil ki ettiklerin,
Teessür bırakır hıfzında yâdı.

Hayata gelip de, sabit durulsa,
İnişe koşarız, güzel dostlarım,
Önüne durup da mani olunsa,
Geriye dönmüyor zaman, dostlarım.

Yarınlar toplanıp, bugün oldular.

Biz fakir, büyüdük, hem aç-açık,
Oynarken düşenler, kalkıp atlardı,
Kabahat işlerdik, akıllar kaçık,
Soğuktan; dudaklar, eller çatlardı,

Kimisi vardı ki; çok söz dinleyen,

Ne yazık, bir zamanlar, denizler kabarmıştı,
Rotası, hakka giden, koca tekne batmıştı.
Gömülüp indi dibe, birden gözden kayboldu,
İçinde ne var-ne yok denizlere gark oldu.

Biri var su yüzünde, medet diye çağırır,

Hicri takvim yılları, bin üç yüz on altıda,
Müstemleke nazırı, demiş; meclis toplansın,
Kur’an’ı göstererek; riyaseti tahtında,
Millet, ya düşman olsun, ya da Kur’an toplansın.

Binlerce sual vardır, anlamak farzdır bize,
Niçin geldik dünyaya? Onu bilmek isterim.
Neciyim, nerden geldim? Sualler sorsam size,
Cevabı buldun ise, Onu bilmek isterim.

Yolculuk ederim ben, yollar ise muhtelif,

Sormayın; tesadüfe, tesadüf edilemez,
Olanlar Kaderdendir, inkara bid’at derim.
Kudretin hükmü mâni, izinsiz gidilemez,
Kendinde kudret gören, görmeye bid’at derim.

Mevcudu ışık görür, hayat da varlıkları,

Kaderin bir hükmüdür, O Ezel icra eder,
Fettah tecelli etti, zaman çağa dayandı,
Mekândan münezzeh Nur, semâ bunu fark eder,
Peygamber müjde vermiş, çünkü O’na ayandı.

Karadeniz bakındı, kaşı gözü kapkara,