Bedri Tahir Adaklı Şiirleri - Şair Bedri ...

Hasretten zorlandı, göğüs kafesim,
Bir selâm göndersen, sefâ bulurum.
Yad’ına tahâmmül, etmez nefesim,
Es kazâ gelirsen, sefa bulurum.

Nazenin şu bahar, hasret bitirse,

Bir vücud ki tenden, bende biçildi,
Koptuğum parçadan, ak süt içildi,
Gerçek yâr anadır, candan geçildi,
Bir isim taktılar, öyle seçildi.

Her yavru görüyor, ana şefkati,

Fedakâr bir dost olan, yâre; el etme beni,
Gül bahçeyi gark eden, nehre sel etme beni,
Bağrı yanık garibe, kışda yel etme beni,
Kehânet erbabında, şansa fal etme beni,

Bir gâfil kulun için, söze dil etme beni,

Çileme riyâdır, demeyin sakın,
Riyâdır diyenin, halini gördüm.
İçerim yanıyor, aleve bakın,
Yangının içimde, közünü gördüm.

Ölüyor zamanım, geçiyor birden,

Birden açtım gözümü, bu meğer dünya imiş,
Görmeyerek bakmışım, bilmiyordum ben önce,
Tadı-tuzu içinde, gönle müheyya imiş,
Gerçekten güzel dünya, nasıl şaştım görünce.

Hayırdan, şer daha çok, anladım onu birden,

Çıkıp hakkın çarşısına şöyle nazar eyledim,
Muhabbetin şarabından yüz otuz küp dizilmiş,
Ucuz gördüm hem bol idi, tuttum pazar eyledim,
Doldurmuşlar tulukları, ipi çekip büzülmüş.
Sâki; ikram sıralarken, bağlı ipler çözülmüş.

Uyansın kırmızı gül, baharın nefesiyle,
Haber salın bülbüle, atlasın hemen gelsin,
Coştursun gülşenleri, o ateşli sesiyle,
Saz ve cümbüş ne varsa, toplasın hemen gelsin.

Sevdasıdır baharın, rengârenk tentenesi,

İçte-dışta düşmanlar, köle ederler seni,
Bağına üşüşürler, üzümün şarap olur,
Eskiden beri öyle, haksızlık değil yeni,
Gaflete düşme sakın, zemzem’in serâp olur.

Çoğunluk ne demişse, hep o yolda gidiniz,

Mükemmel bir eser, şu insan oğlu,
Vücûda uygun bir, libas giymişiz,
Bir ömre az gelen, bu meçhul yolu,
Nebi’yle bilinen, yola girmişiz.

Hiçlikten gelerek, arzda bulunduk,

Hastalar iyi oldu, mutlu oldu tüm hane,
Üstelik inliyordu, ben de şaştım bu işe,
Asıl sebep bu değil, meğer bunlar bahane,
Hizmet edenler öldü, ben de şaştım bu işe.

Hastaya hizmet eden, birçok kimseler gitti,