Bugün hava daha güzel…
Bahara gebe doğa!
Hava bulutlu,
Yağmur var bulutlarda.
Toprak bereketli
Açmak üzere bahar çiçekleri…
Tanıyamadım ben seni...
Sen bu ellerden miydin...?
Dur hele...!
Sen mi geldin kardaş;
Baykuşların ötüştüğü,
Akbabaların üzerinde döndüğü
Kar fırtınası vuruyor pencereme,
Sulu sepken...
Yokluğunu anımsatıyor bana;
İçime işleyen acı tütünün dumanı gibi....
Penceremde kar fırtınası,
Korku tutmuş,
Gece yarısıyla şafak arasını!
Uyumak ölüme eş,
Gecenin bu vaktinde...
Bak, darağacı kuruluyor
Çağlar öncesinden kalma.
Zaman insanlara aklın yedirmiş,
Dalkavuklar takla atar meydanda.
Yalakalık sınır tanımaz olmuş,
Yorgansız,döşeksiz yatar meydanda….
Kimi gece gündüz düşünür hile,
Doğdu mavi yıldız Türk'ün bağrından;
Geçmişten bu günü görenler vardır.
Ural'dan,Altay'dan,Tanrı Dağından;
Atları sonsuza sürenler vardır.
Akın akın Malazgirt'ten zafere;
Kana boyandı günışığı,
Vahşetin acımasızca yaşandığı Ortadoğu'da...
Katliama uğrayan çocuklar,
Çığlık atmaya bile zaman bulamadan
Yaşadığı acımasızlığın son izlerini,
Yüzlerinde taşıyarak ölüyor;
Gözlerinin koyu karanlığından doğarak
Asi bir nehir akıyor, gecelerin koynuna.
Geride kalıyor yorgun günün,
Alevlerin kızıllığının aydınlattığı kurşuni akşamları;
Batan son güneşe veda ederken…
Gökte kümülüs bulutları,
Yerde kar.
Kar altında karanlığın derin izleri.
Uzun yılların gerisinden,
Fırtınanın sessizliğinde;
Yeşerir yeniden
Efsaneler yaratır zaman,
Karanlığa hasretin çığlığından…
Rüzgar sert eser,yağmur keyfince yağar,
Yalnızlığın gecesinden yansırken
Korkunun ıslığı….
Şairler,tarih boyunca yaşadıkları toplumun sözcüsü olmuşlardır.