şairlere kutupları göstereceğim
hep ellerinde kalem sıcaklıkları
soğuğu çizebilirler mi
buzulları eritmeden
yoksa kalemleri körelir mi
bir adım öteye gitmeden...
ceviz ağacı!
ceviz ağacı!
ne güzel giysin var
bir de çeyiz sandığın
benim de sırlarım var
içinde saklar mısın...
çiçekler söyler:
toprağa düştük
sevgiyle büyüdük
sevenlerin elinde gezdik
sevmezseniz boynumuz bükük
bozkırlar hep yalnız mıdır
ıslıklarına rüzgar mı eşlik eder
soğuğuna dümen mi tutar kar
Sivas'ın bozkırlarında yalnızlığı yaşadım
bozkırların türküsü rüzgarda
kaygılarım beyaz karda ışıldadı
azıkların azaldıkça artar açlığın
acıların arkasından ağıt adarsın
akıl aritmetiği ayarını açarsın
ağzında ağrılar azıtır ağlarsın...
nerede armağanlarım
sözün vardı bana aynam
yıllarca baktım durdum
sen eskimedin aynısın
hep gülüyorsun...
yıllar çizgi çekmiş bana
ben doğarım
belki senden az
yaşar belki çok yaşarım
üstünde yattığım beşik...
ağlarım
oynadığım oyuncak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!