bütün kuşlarımı kanatlandırdım
uzatın bakalım göğünüzü
biliyorum
büyüler de biryerinden bozulur
bu yüzden işte
bir zamanlar
dost eline dolu varırdık
ya haziranlardan doldurduğumuz kiraz salınışı
ya da temmuz bostanlarının sabah serinliği
mutlak yanımızda olurdu
ve en sevdiğimiz giysimizle çıkardık
Ezgi Yaren İsmail
üç güzel çocuk
kaldırdı beni
yüzümü hazırladı
insana baktım
iki el Azrail'di
ortanın doğusunda
tutup barış sesini kollarından
sınıra doğru götürdü
paylaşım zamanlarında
dünyanın başına gelen
suların kaldırma kuvveti sıfır
bulutların indirme gücü zifir
düzüyorum sana
Nuh eriği çiçeğinin tenha yerinde
bar bar çağıran
kara büyü
gül kokar Pablo’nun elleri
gür nefesi revolver
sonrası uzun bir yürüyüştür
kerteriz Küba
göz bağı değil
diz bağı
Gülüşünün gamzeleri mesnevi
Göğsünün düğmeleri rubai
Göbeğinin g yerleri gazel
Eteklerin kaside
Bendeki de boyun mu!
Bir fistoya fırdöndü!
Akşam parmak kaldırıyor
sahneyi başa alın
bakın tüyleri tamam etmiş
baykuşu da büyülü
kamera ayarlayın
kara hayınlarıyla vuruyor
yirmi bir yerinden dik soluyan safari
karşıda aç beşikler mangası
kolları da dört yerinden dürülü
yüz memeli toz ölüm
fukara emziriyor
kollarımız yeterince yelken değil
daha var
uzak çekim karesinde
herkesin elleri boşluğa uzar
yok ağaç çiçek açmaz
daha var!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!