son günlerde moda
sarı çizmeli mehmet ağa...........
...............
(I)
kar uslu çocuk
unut....
biraz su üretmiş vücudun
kasıklarından
serçe parmağımı bu işe karıştırma
o masum bir çağlayan
Biga
İki bina arası sanki ömrün yarısı
Kaldırım taşından mahzun öyküler türeten adam
Çınara baş harfini kazıyan velet
Zaman, etme bunu diyenlerin ruhunda her an idam
bakışlarım da yosun kokusu
uzun zaman olmuş dokunmayalı dost dokusu
sabahın körü gibi öğlen arası
al ellerimi senin olsun
bana zor geliyor bu aralar yıkaması
yemeğe tuz atmak gibidir
hayata acı katmak
tuzu geri çıkarmak gibiyken
sevdiğinin ardından bakmak
kırmızı çoraplarını da giydin mi
kalk gidelim
sonsuza
bir dize dolsun
bir dizini öpeyim
şadiye ablayla sinemaya gitmeyi düşlediğim zamanlardı;
ellerim paramparça
başparmak işte, işareti sorma işte
ne yanı göstersem bulut
olurda alınır bir dizesi
sorgulanır hevesi
tüm kanunlar bir yana
mazi olur şiir, kol keser.....
kabuslarımı hayra yoracaksa, anlatacağım
suda yaşayan mezar taşlarını
ölen korku
yaşasın cesaret
bu ne berraklık
bir yarım, koyu kırmızı çarşının renkdaşına akarken çıkarsız
bir yarım,bütünün iki eşit parçasından biri olmaya koşuyor doludizgin
gülümse
avuçlarında yarı belirgin geleceğimiz yürüyor.....
bir yarım döner çeksene usta
Mükemmel ve İlginç. Şairin şahsi zaman felsefesi dökülmüş bu güzel şiire: İyesinin özelliğini taşıyan, gerek biçim ve gerekse içeriği bakımından birlik gösteren fenomenolojik [görüngübilim] bir yapıt. Kutlarım. Selamlar.