Alaaddin Emre Şiirleri - Şair Alaaddin Emre

daha iyi anlıyorum şimdi
neden kimlerin yüzüne
intiharların yakıştığını
bir türlü ölemediklerini
öldükleri yerde durup
durup

iyi bir erek uğruna
hiç düşünmemeli
kötü çocuk olmayı

faka basmaz başkaldırışla
soluk almalı soluk vermeli

bir yerden başka bir yere
giderken bulutlar
akşamın sensizliğiyle
tarifesiz yalnızlıklar yaşanır

dibe vurmuşlukla

uygun bir ritimle çekilir ipler
makarasız günlerden bir gün
tükenişe dair ne varsa
husumet varmışcasına
zahmet buyurmadan telaşsız
yapay depremler yaratılarak

bir şey söyle
rakamlarla da olsa söyle
mayhoş olsa da
irili ufaklı da olsa sevilerin
kadrolu kadrosuz
memur ya da sözleşmeli

gel kopart beni
kendimden
becerbilirsen eğer
yeterse gücün

ben de tutar sonbaharda

siyah beyaz bir filmi süpürdüm karanlıkta
yalnızlığın gölgesindeki hüzünde ayaklandı gitti
akıl ermez umutların çabasına ayaktayım
nereye yürüyorum böyle
bir kapıyı çalacağım sanki sabaha karşı
her şeyden azıcık kaldıysa bir şeyler kapı açılacak

yüzünü görmediğim seni bekliyorum
sesini bile duymadım daha
dahası kokusunu bile bilmiyorum

bildiğim
geleceksin

gelirsem sana ırmak yüreğimle gelirim
ay düşmüş damların üstünden atlayarak

öpersem seni nefesimle öperim
sıcak
yerleşik

oturduk rasgele bir yere
cılız bedenlerin kulakları
kesildi dikkat
keskin bir bıçak bilendi
ağızlarda söylenti
ben sandım ki