Usul usul kımıldar yatağından doğa
Yürür kan damarlarına çağıl çağıl ırmaklar
Giysiler giyer yeşilin her tonunda
Güneş hoş bakışlarını süzer gözbebeklerimize
Rengarenk çiçekler gülücükleridir baharın
Bayram günüdür bu,dönüşünde göçebe kuşların.
Nasıl da sevdim seni! ..
Kocaman kentin caddelerini okşarken
Kanatları ipekten bir kelebek.
Yapraklar sararır yapraklar yeşerirken
Damar damar dolaşırsın ülkemde
Tenhalarına baykuşlar tünemez
Esmer bir hüzündü:
Gözlerinde yılların bilmecesi
Susmuş bir sevgi akmayan nehirdi
Gizemli dünyası ruhunun çağıltılarında
Acıyla kıvranıyordu,
Gülüşlerindeki tat
Birşey var sende;
Sesinde mi gülüşünde mi çözemedim
Yıldızların gülüşü mü
Güneşin doğuşu mu
Birşey var sende,
Ellerinin içinde çizgi çizgi
Bahar gelir gözlerine,yeşerir umut
Dinlenir yorgun gülüşleriniz
Bedenin uyur karlar altında
Ruhunda ırmaklar,gönlünde sevgimiz
Sen üzülme;
Maviliklere kurmuş otağını aşkımız
Yine sen varsın düşlerimin kirmanında
Yüreğimi kabartıyor denizlerin
Küçük küçük bakıyorken gözbebeklerime
İnceden bir ışık süzülüyor güvercin bakışlarından
Ruhumun karanlık tünellerine...
Gecenin yelesinden yitip gitmiş güneş
Gözlerinde yaşamın her rengi gülüyor
Bir ırmak çağıltısıdır suların nefesi
Yorgun geminin süvarisini anlatır
Buğulu gözlerinin sesi...
İçinde vurgun yemiş yılların acısı
Yaşama her omuz verişinde sızlar
Küçücük birşeydi istedikleri
Adımlarını sıklaştırarak umuda
Üç kişilik bir umuttu hepsi
Yalnızlığın acımasız kollarında.
Bir anne bir baba bir de çocuk geride
Çoğalmak istiyorlardı aydınlığa
Yüreğimin tellerinde duyarım
Yüreğinin sesini
Ruhum esrik bir fırtınaya tutulur
Sokaklarımın gece lambaları söner
Senin ruhunun sıkıldığı saatlerde
Bir şeyler olmuştur eminim buna
Bir kadın düştü usumdan
Paramparça,
Uzanıp kaldırmadım.
Kırıklarını topladı yüreğim
Kızaran gözleriyle
Yine de aldırmadım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!