Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Dem olsun

Aşkın defterini kaldırmıştım rafa
Seni görünce sevda düştü aklıma
Yaşadığım sevdalar kalsın saklıma

Değmen dostlar değmen bu yarama
Yan yana dağlar koydu arama
Felek ateşler koydu bağrıma
Hekim doktor kar etmiyor aman-aman

Gezdim ziyaretler dergâhları

Sabahın erinden çıkmış ayaza
Yolumu gözler yolunu kurbanım
Üşümüş yanaklar allar beyaza
Tel tel dağılmış saçına kurbanım

Sabahtan telaşı vurmuş rüzgâra

Divane

kevser içip zemzem yunsam
buharlaşsam bulut bulut
yağsam yere çiçek açsam
beyhude geçen zamanım

Çatlak gelin

yumurta soyamaz soğana değmez
ortaya ne koysan sofra beğenmez
kurtlanmış kap kacak elini sürmez
kimseler beğenmez bu çatlak gelin

hey gidi dağlar yolumu açın
uçarım yüceden başın eğilsin
tuzağın uzağın aradan kalksın
ıslansın gözlerin ıslansın dağlar

eğletme sevdayı yolların uzun

cennet güzeli

devranı tersine döndürsen felek
gönlümde yangını södürsen felek
durdurup zamanı öldürsen felek
canımdan can alır cennet güzeli

çöl kumlarında ağarmış
çatlak dudaklarım
göz yaşlarım ıslatmıyor
kanıyorum oluk oluk
yarsan yaramdan öp
kınala beni ellerine

Bitsin bu feryat figanım
Yara bereyle harmanım
Sende değil ki dermanım
Yaramla yara sal doktor

Yanağımda damla dondu

Yanık türküler yaktırma
Yârin mi var deli gönül
Ardından âlem baktırma
Yardan yaran belli gönül

Bülbülü süstü şen dilden