Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Açmaz

Âlemi çiğner gezer bak düşküne
Gönül verilmez ki gönlü düşküne
Bülbüle tavaf et gülün aşkına
Karganın konduğu dalda gül açmaz

Aç öyküler

Çayın kokusu bardakta
bardağın ince beli kırık
fırın burun dibinde

Adın Gülbahar

Yaş kemalde gönül bahar
Mevsim geçiyor vakit dar
Gözler üzüm yanaklar nar
Ah yar yar, adın Gülbahar

Aforizmalar

Mabet önünde
tanrıyı çağırıyorum
aklımın uçurumlarında

Agam davet etmiş

Sencileyin sürüm mü var
Çobanım yok benim agam
Sanki kapımda kulum var

Ağırdır sevda

Esrik bir kış ayazında
Vurmuşum kendimi sarp kayalara
Kardelen patlıyor anıl şafağımda

Ağır geliyorsun ağır

Durumumun seninle ilgisi yok
Anlayacağını da sanmıyorum
Yüreğimi soğutuyorum desem
Çünkü bana ağır geliyorsun

Ağır veda

Senin gözlerinde gördüm maviyi
Sanki gökyüzüne bakmamışım hiç
Önce yok yeni tanıdım seviyi
Acaba böyle sevmemiş miydim hiç

Ağrı dağı atışması

KÜÇÜK AĞRI
Giyinmişsin gelin duvağı
Beyazın karaları bağlar
Çimenin çiçeğin kan ağlar

Aha geldim gidiyorum

Esip tozma gönül gül bahçeleri
Seyran edip uzaktan gülçeleri
Geldi geçti bu yoldan niceleri
Gönül kanma şu dünya devranına