Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Güneş pencereden sızmadı
Daha ortalığı toplamadım
Bir dağınığım ki sorma
Gözlerim çapağa
Dedim ya, aşk vakitsiz geldi
Hiçte alışık değilim

Yetmez mı gönül

beni gülden güle koşturan gönül
şarkı türkü dilde coşturan gönül
kanlı sevdalarda deştiren gönül
he gönül de gönül usanmazmısın

Yeşil gözlü huri melek
Yokluğun yakıyor yürek
Vedayla gittin ne diyek
Nerdesin can sarıçiçek

Bayram oldu gülemedim

Yalnızlık bende yalnız

yıllar aylar günler bütün anlar
toplamış hepsi birden bir arada
çullanmış üstüme öyle ağırım

Karanlık gecede yıldız olsam
Karışsam bulutlara yağsam
Sellensem bentleri aşsam
Azgınlara afatlara heyhat
Kendimi yaksam umursamasam
Yansam yansam hep yansam

A canım
Hangi yarama tuz basacaksın
Yürek parça parça ağızda
Sevda kan kusuyor

Tâğut yaylasında Temmuz ağlıyor

bu güzellik başka elden
kokusu kekik karanfilden
anlarmı ki bizim dilden
gülümsesem ürker keklik

yanak tombul alın tepik

Hakkın mı var helal desem
Lokma vermedin ki yesem
Çıplak gezdim ten elbisem
Kime kaldın bana kalsan

Doğdum doğalı koştur koş

Zulamda sevda var

yağlı kurşun sıkmış dağlar içimi
göğsüm kanında yarin perçemi
öyle bir çıkmaz ki yoktur seçimi
bir can taşırımda her gün ölüyor

Acı gül

dağlar sevda söyler
ovalar gül çiçek bağlar
söyle şimdi tenhalarda kim ağlar
yağmurların hangi nehre akar