Bizimdir
Deli gönül başa buyruk pervane
Yükü inci mercan kervan bizimdir
İçilsin meyler şenlensin meyhane
Aşk ile dönen bu devran bizimdir
Bizim köyde bir ağa var
Ekmez biçer beleş tarla
Bizim köyde bir ağa var
Çobanda o muhtarda o
Bizim köyün delisi
Bizim köyde bir deli var
Kırk bir yerde kırk eli var
Delidir boş ver yeridir
Borç dünyası
Ağzı büzülmez kesenin
Sana derler hazinesin
Herkesten mı alacağın
Doğan borçlu ölen borçlu
Boş
Nice makam mevki alsan yâr etmez
Yoksulluk payeyse kimse ar etmez
Üzdüysen bir gönül ezdiysen bir gül
Ne hacın Ne hayratın boş kâr etmez
Boşa geçti ömür
Seneler seneler zalim seneler
Rüzgârın aldı saçım siyahını
Fak dümenin aldı yüzüm akını
Çok aşındırdım derviş derganını
Bu gece bizim olsun
Gece ay ve yıldızla süslenmiş
Aksi vurmuş dağların yamacına
Suyun yüzünde bir gök belirmiş
Kıyıda sevgililer yıldızını arıyor
Bu gün bana güzel
bu gün keyfim yerinde
iki dakka yalnızlığı yalnız bırakıp
şöyle bir tur atayım sahile
biraz mavi belki bir güzel
Bu güzel çok güzel
Can alıp gitti can özümden
Geçti gözümün önünden
Gözler gökyüzünü kaplamış
Bu hasret bitmez
Gözlerin ufkunda bir kızıl akşam
Aydan önce çıksam yolun üstüne
Yıldızları toplasam gün doğmadan
Siyah maviyi sersem sen gelmeden
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..