cennet güzeli
devranı tersine döndürsen felek
gönlümde yangını södürsen felek
durdurup zamanı öldürsen felek
canımdan can alır cennet güzeli
çöl kumlarında ağarmış
çatlak dudaklarım
göz yaşlarım ıslatmıyor
kanıyorum oluk oluk
yarsan yaramdan öp
kınala beni ellerine
Bitsin bu feryat figanım
Yara bereyle harmanım
Sende değil ki dermanım
Yaramla yara sal doktor
Yanağımda damla dondu
Yanık türküler yaktırma
Yârin mi var deli gönül
Ardından âlem baktırma
Yardan yaran belli gönül
Bülbülü süstü şen dilden
Güneş pencereden sızmadı
Daha ortalığı toplamadım
Bir dağınığım ki sorma
Gözlerim çapağa
Dedim ya, aşk vakitsiz geldi
Hiçte alışık değilim
Yetmez mı gönül
beni gülden güle koşturan gönül
şarkı türkü dilde coşturan gönül
kanlı sevdalarda deştiren gönül
he gönül de gönül usanmazmısın
Yeşil gözlü huri melek
Yokluğun yakıyor yürek
Vedayla gittin ne diyek
Nerdesin can sarıçiçek
Bayram oldu gülemedim
Yalnızlık bende yalnız
yıllar aylar günler bütün anlar
toplamış hepsi birden bir arada
çullanmış üstüme öyle ağırım
Karanlık gecede yıldız olsam
Karışsam bulutlara yağsam
Sellensem bentleri aşsam
Azgınlara afatlara heyhat
Kendimi yaksam umursamasam
Yansam yansam hep yansam
A canım
Hangi yarama tuz basacaksın
Yürek parça parça ağızda
Sevda kan kusuyor
Tâğut yaylasında Temmuz ağlıyor
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..