Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Cilvendeyim felek

Karaya çıkarma gel ak yüzümü
Bağ bostanken yokuş ettin düzümü
Sustu dilim edemedim sözümü
Çok soysuza derdest ettin sen beni

Çıra

Gün d/ağlarda aşınca gel, gece ağlarken halimi
Beddua etmem ki yâre, def çalsın gönül zalimi

K/anarsa kanasın kalbim, sarsam sarılmaz yaramı

Çırpamadım kandımı kolumu

Kuramadım senin ile hayali düşü
Küllerini savur benim düzüme
Kaf dağına yuva yapan huma kuşu
Benim kanatlanıp uçacak halim yok

Çocuk

Benimde geçecek devrim
Gelsen beni bulmazsın sen
Zaman dediğin kuş çocuk
Yola devam et durma sen

Çok sözüm var çok

Yaramı sorarsan yardandır yardan
Halimi sorarsan dardandır dardan
Yazımı sorarsan kardandır kardan

Dağımda gezme

Bu dağlarda vuruldum
Gurbet ellere sürüldüm
Yanıp sönüp köz kül oldum
Sevdaya yürek dayanmaz

Dağınık

bu günde dağıttım evi, rahat oluyor
topluyken aradığımı bulamıyorum

kaç kere dedim çamaşırları aynı yere koyun

Dağıttın beni

Gözlerin ilaç
Dudakların pansuman
Sarılman sargı bezim olsun
Her gün Kurşunlanıp kurşunlanıp

Dağlara sal dağlara

Öyle duman ki başım
zehir olmuş ekmeğim aşım
selam olsun kurtlara kuşlara
dağlara sal beni dağlara

Dağlar oy

Eşarbının kenarı gül oyalı
Yar saçlarını boynuma dolalı
Dilimde yanık türküler olalı
Ben yakardım, o yanardı, dağlar oy