Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Çifte tek

evi dönüyorum ayak sürterek
ev basıyor üstüme ipotek
yarısı sende yarısı bende
yaşam alanını nasıl bölsek

Çıkmadım (yedi hecelilere)

dedim dertlere deva
açsa gün güzel hava
şu sis pus nasıl sava
hey gidi karaahmet

Çıktın yoluma

Sordun mu bu yolun sonunda ne var
Söylemedim toprağı kürerim
Taşı çakılı ayıklarım
Çıktın yoluma

Cilvendeyim felek

Karaya çıkarma gel ak yüzümü
Bağ bostanken yokuş ettin düzümü
Sustu dilim edemedim sözümü
Çok soysuza derdest ettin sen beni

Çıra

Gün d/ağlarda aşınca gel, gece ağlarken halimi
Beddua etmem ki yâre, def çalsın gönül zalimi

K/anarsa kanasın kalbim, sarsam sarılmaz yaramı

Çırpamadım kandımı kolumu

Kuramadım senin ile hayali düşü
Küllerini savur benim düzüme
Kaf dağına yuva yapan huma kuşu
Benim kanatlanıp uçacak halim yok

Çocuk

Benimde geçecek devrim
Gelsen beni bulmazsın sen
Zaman dediğin kuş çocuk
Yola devam et durma sen

Çok sözüm var çok

Yaramı sorarsan yardandır yardan
Halimi sorarsan dardandır dardan
Yazımı sorarsan kardandır kardan

Dağımda gezme

Bu dağlarda vuruldum
Gurbet ellere sürüldüm
Yanıp sönüp köz kül oldum
Sevdaya yürek dayanmaz

Dağınık

bu günde dağıttım evi, rahat oluyor
topluyken aradığımı bulamıyorum

kaç kere dedim çamaşırları aynı yere koyun