Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Dedim dedi (x)

Dedim güzel saçların gece karası
Dedi aldanma o bahtımın karası
Dedim kara büyümü katran karası
Dedi çektiğim gözün kaşın belası

Değersin

İçimde yangın gurbetin
Hayalde gitmez suretin
Nasıl bilinmez kıymetin
Ömrü fedaya ne dersin

Değildi

çocukluğum sevinçli
gençliğim dirençli
olgunluğum bereketli
değildi

Değişmiyor köhne düzen

Zenginimiz gözü boyar
Yoksulumuz yokla doyar
Çakal çapulcusu soyar
Değişmiyor köhne düzen

Değme canan değme

Sen beni arama yar bulamazsın
Bulsanda o sevgili olamazsın
Kırdığın kalbe girip dolamazsın

Değme güzel

Sırma saçın ardın sıra yer gezer
Seni gören iflah olmaz kör gezer
Sen variken huri melek zor gezer
Adın duyan meht eyleyip söyleşir

Değmez canım

dere kenarına evler yapılmaz
yağmur yağmayınca sele kapılmaz
yüreği yaralıya bu yapılmaz
kurumuş bağlara gül değmez canım

Delidir sevda bilirim

Çöl ortasında bahçe, meşakatli sevda
Bir seraptır o vaha, aşıklar aldanmaz mı
Vurur sineyi dağa, gün yüzü görmez daha

Deli eder aşığı sevmelerin

Sanki Iğdırın dörtlü yoncası
Coşar senede dört sefer biçilir
Kaşında gözünde telli kancası
Deli eder aşığı sevmelerin

Deli gönül kışına

Göç eyledi gönül yare feveran
Kalan kaldı gidenler yola revan
Sardı gönül dağını karla boran
Kışına da deli gönül kışına