Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Değme canan değme

Sen beni arama yar bulamazsın
Bulsanda o sevgili olamazsın
Kırdığın kalbe girip dolamazsın

Değme güzel

Sırma saçın ardın sıra yer gezer
Seni gören iflah olmaz kör gezer
Sen variken huri melek zor gezer
Adın duyan meht eyleyip söyleşir

Değmez canım

dere kenarına evler yapılmaz
yağmur yağmayınca sele kapılmaz
yüreği yaralıya bu yapılmaz
kurumuş bağlara gül değmez canım

Delidir sevda bilirim

Çöl ortasında bahçe, meşakatli sevda
Bir seraptır o vaha, aşıklar aldanmaz mı
Vurur sineyi dağa, gün yüzü görmez daha

Deli eder aşığı sevmelerin

Sanki Iğdırın dörtlü yoncası
Coşar senede dört sefer biçilir
Kaşında gözünde telli kancası
Deli eder aşığı sevmelerin

Deli gönül kışına

Göç eyledi gönül yare feveran
Kalan kaldı gidenler yola revan
Sardı gönül dağını karla boran
Kışına da deli gönül kışına

Delinin birisine

Gözleri göz göz dağlıyor yüreği
Allahım hangi cennettin meleği
Tam da asmışken duvara eleği

Deli sevmeli

Özlemi olmalı insanın
Püfür püfür burnunda
Gül kokusu rüzgâra
Karışıp esmeli

Demeyim mi

dem vuruyor beyim yağları baldan
kendi gibi her can cennette bilir
giyinmiş urbalar pahalı aldan
ipeğe sarınan çulu ne bilir

Demir atlar yakın eder ölümü

Artık demir atlar sallındı göğe
Hangi yiğit kalkıp kendini öve
Koca mermiler yeri döve döve
Cenk dediğin karşı karşıya olur