Dertli
Bulut bulut çökme yağıp başıma
Dağıt pus dumanın dağlar başına
Dağlarda dayanmaz gözüm yaşına
Dert olur gönül
Bahar gelmiş gül açıyor
Gönülden sevda göçüyor
Zehmeride kaldım gönül
Dert olur bana dert olur
Dertsizinde derdi var
salgın salmış her bir yanı
mal mülk olan yine yani
gel etme sen küfür yani
dertsizin de bir derdi var
Desene
Elllerim hep böyle mi semaya
Gönül ferah ol hamdüsenaya
Kim gelecek gayrısnı kınaya
İnsanlar azap içinde ağlaya
Devran oğul
Yine bu gün yaralarım sızlıyor
Şu devran beni devirdi be oğul
Ecel vaktim tamama yol eziyor
Şu devran beni devirdi be oğul
Deyin erenler
Vurun şu dağlara garip naaşını
Bey ağalar kesmiş ekmek aşını
Tarla kuru bağlar gülsüz virane
Dildarım
Bu sevme yazgım olsun
Sevmesende severimın meydan okuması
Bahar çiçekleri serpildi gönlüme
Zemheriler ayazında titredim
Dingin
Üstelik çok zaman olmuştu
özü olmayanın közü mü olur
yan derdine dedim
zamanında zamanda hakkı var
Dinmeyen şarkım
Duymuyorsun sesimi şu kalbimi
Sevdandan akan kanlı gözyaşımı
Şu kadersiz şu talihsiz başımı
Alıp gidemedim ben kendimi ah
Dipzirve
Dünden kalan ne var çıkar satmaya
Yeni aldım deme hava atmaya
Dost bulamazsın acık kapatmaya
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..