Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Etme

Aşığın ağyara varmaz dili
Kem sözü kendine kelam etme
Hiç gördün mü çöplükte bülbülü
Karganın durduğu yer, ses etme

Etme hoca

Cehennem sürme öne
Ateş doğranmış güne
Bana cennetten bahset
Etme hoca kurbanım

Ey can

Ey can yıkma yüzün gözün
Dünya fani değmez hüzün
Çoğun boş ver yetsin azın
Gönül dağlarında gezin

Ey divane

Dünden güne, varsın üne, ecelli
Geniş dünya, enli boylu, divane
Yıldız kayar, dağlar yanar, göçeli
Kalan naçar, dar mı sandın, divane

Ey hayat

Her günah sevapta arar sırrını
Sarar bir makaraya düş yerini
Günü doğurur dünden beterini
Hangi karanlıkta güneş doğardı

Eyleme yar

etme derdi derdim üstüne payda
ziyan etin ömrüm her günüm zayda
var ettiklerini bire bir say da
hangi bir yarayı eylesem eyi

Ezdi geçti

Siyah saçı gamze yalar
Bastıkça aşınır yollar
Hele bakın şu güzele
Ezdi geçti beni yolda

Fani dünya

fani dünya fani bilemedim oy
düştüm ateşine gülemedim oy
gülenler ağlasın gülüşüne oy

Felek aman vermez

Şu dağların eteğinde bağlar
Pınarından akar serin sular
Yar içinde gezinip gül koklar
Çürüdü ömrüm çürürdü eyvah

Fenomen yağmuru

Abi kurban nerde para
Kele diyon saçın tara