Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Garip bülbül

ötüşün bir başkadır gülün kahrından mıdır
tutuşmuş dallardasın yanarsın bülbül bülbül
çekilmez naz edalar gülün şanından mıdır
her dem boyunu eğip kanarsın bülbül bülbül

Garip bülbül

Gül dalına konan bülbül
Güz baharı aştı göçtü
Dertli dertli öten bülbül
Bizim eller kondu göçtü

Garip bülbülüm

hani sevdiğimdin başıma taçtın
yabandan mı geçtin dağları aştın
benden mı geçtin gözümde yaştın
koydun haldan hala halsız bülbülüm

Garip gönül

Gönül bitmez mi feryadın figanın
Hasretin çekersin yurdun yuvanın
Kurulmaz tahtın serilmez divanın
Bahar gelse şu gönlümün çölüne

Geç bunları geç geç

Sağımdan düşersin soluma geç
Taşımam ben sırtımda yengeç
Öyle fiştekliyorsun tarafını seç
Tarafsızım tarafsız sen gel geç

Geç efendim

çayır çimen yakıp giden azmanın
sözleri kendinden odun kazmanın
yozu yolsuzu gül eden yazmanın
elif besi okunmaz geç efendim

Geçem dağlar geçem

Kalmadı gümanım yaren ellerde
Kesildi cezamız kaldık dillerde
Biz gideriz kalana selam olsun
Geçem dağlar geçem ferman verildi

Geçemedim

Söyle be kurban olduğum nedir bu naz
Geliyorsun bir surat gidiyorsun bir sürat
Ömrümü bitirdin bitmiyor bu cenk caz
Tek tek köprüler geçtim sen oldun sırat

Gecenin hüznü

bu gecede sensiz daldım ufka
yaşları tutamadım yürek yufka
ay yüzünü karartı yıldız ağladı
rüzgar eşlik etti serince sarıp

Geç geçiyor

Ah şu zaman zalim
Feleğin elinde kaldım
Bir gün silinecek adım
Gel artık güzel yârim