Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Akışa kapılma

gökyüzü herkese açık bakarsan
kafes sananda var karabasanda
gülünü dünya malına takarsan
mevsimin geçer sende solacaksın

Akla ziyan

Donduğu dağa donsuz çıkan
Dene ha dene akla ziyan
Güneş zemheridedir inan
Zorlamak abes akla ziyan

Aklım bana akıl ver

Geldi geçti ömrüm ahım olmadı
Sevda gönülde çiçek hiç solmadı
Dolandım boş kovayla hiç dolmadı
Aşkı divaneyim bu haldan öte

Aklımda

İçimde sancısı o eski sevdanın
Hesaba gelmeyen anlamsız kavganın
Kurumuş çeşmenin başında durmanın
Susuzluğunu almaz bağrı yananım

Alacağın olsun

yüklemiş yükünü gidiyor zalim
kavlimiz varidi aşk yollarında
bilmez ne olacak şu garip halim
güler gezerdim o yar kollarında

Âlem için bende kulum

Deli gönlüm gürleyip esme
Yaram taze üstüne basma
Yüzümü duvarlara asma
Âlem için bende kulum

Alın dağlar şu derdimi

Kaybetmişim ben yârimi
Dinleyen yok ah zarımı
Terk etmişim yâr yurdunu
Alın dağlar şu derdimi

Allah selamet

Dergahsız dervişim işim muhabbet
Kapımız kapalı girmez muhannet
Aynı gözle bakar ayrı görürüz
Bizden ayrısına Allah selamet

Alma ahım tutar bir gün

Demiş herkes kendi beğenip seçer
Bir gün bu güzelliğin kalmaz geçer
Koyma beni sevda yolunda naçar
Vay dillerin tutulsun senin vay vay

Altın kıyım

Ne olacak köylüm bu halin ahvalın
Patlatmış dag düzünü bitik çöp çalın
Hayvanın aç damın çatlak perişansın
Kim kıyar bu cennete kime vebalın