Âşık
Bir de senin gözünden aksın bu ışık
Cahillik bizde kalsın bir kerem eyle
Şu zamana bir bak meram eyle âşık
Bizim kafamız almaz dardır be âşık
Aşka davet
Gözlerde muhabbet, bilinmez lehçe
Sevdiğiyle herkes, gezer bağ bahçe
Ben kafeste bülbül, sen garip serçe
Çal tel tutmaz sazın, makam belirle
Aşk akla ziyan
hani insan aklen yürür hayata
her işi böyle varır sebata
her şeyi başarsan ersen rahata
aşk akla sığmıyor kalbe de ziyan
Aşka sarma
eski yaram daha kanar
yenisine parmak banar
kanla kanayan mı onar
aşkı aşkla vurma gönül
Aşka yatmak
Kulağım bir sese
Elim bir ele muhtaç
Nefesim bir nefese
Bu gece aşka yatacağım
Aşk beni
gül kokusu böler gece uykumu
bir çift gözün gözlerime sokumu
hazan vakti bağda gazel dökümü
bağdan bağa sürer aşk beni beni
Aşk benim
dalıp bahçe güllere
gözün dikip çöllere
mecnun arama divane benim
aşk benim sevda benim
Aşk eyle
Güldüremedim gönül seni söyle
Avutayım şarkı türkü saz neyle
Acıyla kederle geçmez gün böyle
Üzme beni üzme, gönül aşk eyle
Aşk eyle gönül aşk eyle
Hele dur bir şöyle kenarda
Aşk eyle gönül aşk eyle, of
Düşme böyle kendi derdine
Birazda benimle meşk eyle
Aşk eyle
baktım yüzün, dökülüyor, güllere
sesim duyman, yasak mı var, dillere
bir tek kelam, etmezmısın, ellere
derdin mi var, gel söyleşek, nakş eyle
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..