Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Fermanım dağlar

Ayaz güneşi çatlattı donuyor
Buz kesilmiş beden ateş yanıyor
Bir değil bin yaram birden kanıyor
Cellattın kemendi boynumda vay vay

Feryadıma ses mı var

ehil ol deli gönül ehil ol
söz verme her güzele mehil ol
el kolay sen kendine kefil ol
akıl ermez sırlarım var benim

Feryat

kavlimi karatıp yarem kanatan
gül elimde kanar bağlarım viran
yok sözün üstüne sözüm yaratan
geldi geçti burdan firavun tiran

Filistin II

çocukların ninnisi gök gürültüsü
oyuncakları kurşun
kadınlar kurşun asker
yol uzun güzergah aynı gök kızıl

Fitnat

işve nazdan noksan hilkat
kör hatçenin kızı fitnat
haset fesat hele sök at
gül bal olsan parmak banmam

Fitnat

Adın güzel huyun çirkin
Bilirim dönmüyor çarkın
Yine havalarda aklın
Duydum kaçmış o sevdiğin

Gaddarlar

Ne güzel insanlar
Tekniksiz teknolojisiz uçarlar
Tarihe yazılır adları
Mübarek serdarlar

Galiba ben aşığım

Şair/miyim bilmiyorum
Ozan desem bir şey çalmıyorum
Valla hayat boyunca bir şey çalmadım
Aklım ermezken çocukluğumdan belki

Gam yemem

Akşam oldu gece çalar sazını
Çöker üsteme dağların hüzünü
Dindiremem cana değen sızını
Yar merhem olsa yarama gam yemem

Gamzelim

Gün devrince devrini ufukta
Ateşler yanar o kızıl gurupta
Geceye çalar aşk sazlar kemanlar
Deli sevda tutar beni gamzelim